جَرْجَر (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
جَرْجَر (به فتح جیم) و
جرجره یکی از
مفردات نهج البلاغه، به معنای صدایی که
شتر در حنجره‌اش می‌گرداند است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در
مذمت یارانش به علت کوتاهی در
جنگ، از این واژه استفاده نموده است.
جَرْجَر (به فتح جیم)
و جرجره به معنای صدایی که شتر در حنجره‌اش می‌گرداند، آمده است.
دو مورد که در
نهج البلاغه استفاده شده به شرح ذیل می‌باشد:
امام (صلوات‌الله‌علیه) در مذمت یارانش به علت کوتاهی از جنگ فرموده است:
«دَعَوْتُکُمْ اِلَی نَصْرِ اِخْوَانِکُمْ فَجَرْجَرْتُمْ جَرْجَرَةَ الْجَمَلِ الاَْسَرِّ، وَ تَثاقَلْتُمْ تَثاقُلَ الْنِّضْوِ الاَْدْبَرِ»؛
«شما را به
نصرت برادرانتان خواندم، مانند شتر مرض ِ سرور گرفته، غلغل کردید و مانند شتر لاغر و مجروح به زمین چسبیدید».
این واژه دو بار در «نهج البلاغه» آمده است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جرجر»، ص۲۰۸.
