• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

جحیم (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: مفردات نهج البلاغه (جلد ۱)
مقالات مرتبط: جحیم (مفردات‌قرآن)، جحیم.

جَحیم (به فتح جیم) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای آتش بزرگ که حضرت علی (علیه‌السلام) در توصیف ایمان و آثار آن از این واژه استفاده نموده است.


جَحیم (به فتح جیم) به معنای آتش بزرگ آمده است. چنان‌که گفته می‌شود: «الجحیم: کلّ نار عظیمة فی مهواة.»
[۱] جوهری، أبونصر، الصحاح‌ تاج اللغة و صحاح العربیة، ج۵، ص۱۸۸۳.    


امام (صلوات‌الله‌علیه) در توصیف ایمان و آثار آن می‌فرماید: «و تبرّز لجحیم للغاوین.»
[۲] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۱۹، خطبه۱۵۶.    
همچنین آن حضرت در بیانی دیگر فرموده است: «و تصلیة الجحیم.»
[۳] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۱۳، خطبه۸۳.    


این واژه دو ‌بار در «نهج البلاغه» آمده است.

۱. ↑ جوهری، أبونصر، الصحاح‌ تاج اللغة و صحاح العربیة، ج۵، ص۱۸۸۳.    
۲. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۱۹، خطبه۱۵۶.    
۳. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۱۳، خطبه۸۳.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «جحیم»، ج۱، ص۲۰۳.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
جعبه ابزار