جاودانگی صفات خدا (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
پروردگار
جامع همه صفات
و اسمای الهی است
و این صفات جاوید
و ابدی است.
صفات خداوند، جاودانه
و همیشگی می باشد.
کل من علیها فان• ویبقی وجه ربـک
ذو الجلـل والاکرام.
«ضمير در «عَلَيها» به «
زمین » باز مىگردد كه در
آیات قبل اشارهاى به آن بود، به علاوه از قرائن نيز روشن است.
منظور از «مَنْ عَلَيْها» (كسانى كه بر زمين هستند) «انس
و جنّ» مىباشند، هر چند بعضى از مفسران احتمال دادهاند كه،
حیوانات و جنبندگان
و موجودات زنده ديگر را نيز، شامل مىشود، ولى ظاهر تعبير «مَن» كه معمولًا براى صاحبان
عقل مىآيد، همان معنى اول است.
درست است كه مسأله «فنا» منحصر به انس
و جن نيست،
و نه حتى منحصر به موجودات زمينى، بلكه طبق تصريح
قرآن، تمام اهل آسمانها
و همه موجودات فانى مىشوند.»
«((
و یبقى وجه ربک )) - وجه هر چیزى عبارت است از سطح بیرونى آن، (
و از آنجایى که
خدای تعالی منزه است از جسمانیت
و داشتن
حجم و سطح، ناگزیر معناى این کلمه در مورد خداى تعالى بعد از حذف محدودیت
و نواقص امکانى عبارت مى شود از نمود خدا)
و نمود خدا همان
صفات کریمه او است، بین او
و خلقش واسطه اند،
و برکات
و فیض او به وسیله آن صفات بر خلقش نازل مى شود،
و خلایق
آفرینش و تدبیر مى شوند،
و آن صفات عبارتند از
علم و قدرت و شنوایى
و بینایی و رحمت و مغفرت و رزق
و امثال اینها..»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۹، ص۴۴۲، برگرفته از مقاله «جاودانگی صفات خدا».