ثمامة بن اشرس نمیری (مقاله‌دوم)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ثمامة بن اشرس نمیری (م
۲۱۳ق)، از بزرگان متکلمان
معتزله و فردی نویسنده و بلیغ در
قرن سوم هجری قمری بود. وی در خدمت
هارون الرشید و
مامون بود.
ابومعن ثمامة بن اشرس بصری
نمیری معتزلی، جزء
طایفه بنی نمیر و از معتزلی‌های بصره بود که وارد
بغداد شد و به هارون الرشید (خلافت
۱۷۰-
۱۹۳ق) پیوست.
او دارای اخبار و نوادری بود که راویانی چون
عمرو بن بحر جاحظ،
محمد بن یزید نحوی و دیگران از وی روایت کرده‌اند.
ابومعن از بزرگان متکلمان معتزله و فردی نویسنده و بلیغ بود. او نزد مامون (خلافت
۱۹۸-
۲۱۸ق) از جایگاه والایی برخوردار بود و هنگامی که مامون پیشنهاد وزارت به او داد، نپذیرفت و از مامون عذرخواهی کرد.
همان‌طور که ذکر شد، وی قبل از مامون در خدمت هارون بود و به سبب تعلق خاطری که نسبت به
برامکه داشت، مدتی از جانب هارون به زندان افتاد.
پس از آن به دست
بنی خزاعه بین
صفا و مروه به اتهام
بدعت و تلاش در قتل
ابواحمد خزائی کشته شد.
این حادثه در سال ۲۱۳ق رخ داد.
آثار او عبارت‌اند از:
- السنن
- الحجه
- الخصوص و العموم فی الوعید
- المعارف و هو المعرفه
- کتاب علی جمیع من قال بالمخلوق
- الرد علی المشبهه
- المخلوق علی المجبره
- و نعیم اهل الجنه. (دیگر منابع: )
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «ثمامة
نمیری»، ج۱، ص۲۱۶۳.
