• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ثبات (اصطلاحات نظامی)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





ثبات در اصطلاح فقه نظامی یعنی به صورت گروهی جنگیدن، یا گروهی در یک جهت قرار گرفتن و جنگیدن؛ در قرآن و روایات نیز همین معنی مقصود است.



ثُبات با ضم ثاء در لغت یعنی مرد با استقامت و شجاع و بی‌باکی که صادقانه می‌جنگد.
[۱] بستانی، فوادافرام‌، فرهنگ جدید عربی- فارسی، مترجم محمد بندرریگی، ناشر اسلامی.



در اصطلاح یعنی به صورت گروهی جنگیدن، یا گروهی در یک جهت قرار گرفتن و جنگیدن آمده است.


امام باقر (علیه‌السّلام) فرمود: «ثبات سرایا هستند و جمع سرایا را عساکر گویند.»


قرآن کریم می‌فرماید: «یا ایُّهَا الَّذینَ آمَنُوا خُذُوا حِذْرَکُمْ فَانْفِرُوا ثُباتٍ ‌اوِ انْفِرُوا جَمیعاً؛ ‌ای کسانی‌که ایمان آورده‌اید، آمادگی خود را (در برابر دشمن) حفظ کنید! و به صورت دسته و گروه واحد یا دسته‌های متعدد (طبق شرایط هر زمان و مکان) به سوی دشمن حرکت کنید.»


۱. بستانی، فوادافرام‌، فرهنگ جدید عربی- فارسی، مترجم محمد بندرریگی، ناشر اسلامی.
۲. مروارید، علی‌اصغر، ینابیع الفقهیه، کتاب الجهاد، ج۹، ص۱۲۰، دار التراث، دار الإسلامیة، ۱۴۱۰ ه.ق.    
۳. نساء/سوره۴، آیه۷۱.    



جمعی از نویسندگان، پژوهشکده تحقیقات اسلامی، اصطلاحات نظامی در فقه اسلامی، ص۴۰.    






جعبه ابزار