تُوَسْوِسُ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

تُوَسْوِسُ: (وَ نَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسٌ)
«تُوَسْوِسُ» از مادّه‌ «وسوسه» به گفته «راغب» در «مفردات»، به معنای افکار نامطلوبی است که از دل انسان می‌گذرد، و اصل آن، از کلمه «وسواس» گرفته شده که به معنای «صدای زینت‌آلات» و همچنین پیام و صدای مخفی است.

---

(وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ) (ما انسان را آفريديم و وسوسه‌هاى نفس او را مى‌دانيم، و ما به او از رگ قلبش نزديكتريم!)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: راغب مى‌گويد: كلمه وسوسه به معناى خطور افكار زشت در دل است، و اصل آن از وسواس است كه به معناى صداى زيور آلات زنان، و نيز به معناى آهسته سخن گفتن است‌. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )

---