تُفَنِّدُون (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

تُفَنِّدُون: (لَوْلآ اَنْ تُفَنِّدُونِ)
«تُفَنِّدُون» از مادّه‌ «فَنَد» (بر وزن نمد) به معنای ناتوانی فکر و سفاهت و بعضی به معنای دروغ دانسته‌اند و در اصل به معنای فساد است؛ بنابراین جمله‌ «لولا ان تفنّدون» یعنی: اگر مرا سفیه و فاسد العقل نخوانید.

---

(وَ لَمَّا فَصَلَتِ الْعِيرُ قَالَ أَبُوهُمْ إِنِّي لَأَجِدُ رِيحَ يُوسُفَ لَوْلاَ أَن تُفَنِّدُونِ) (هنگامى كه كاروان از سرزمين مصر جدا شد، پدرشان [یعقوب‌] گفت: «من بوى یوسف را احساس مى‌كنم، اگر مرا به نادانی و كم‌عقلى نسبت ندهيد.»)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه تفنيد از باب تفعيل از ماده فند - به فتح فا و نون- به معناى ضعف رأى است. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:)

---