تُشْطِط (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تُشْطِط: (وَ لا تُشْطِطْ وَ اهْدِنَا)«تُشْطِط» از مادّه
«شطط» (بر وزن فقط) در اصل، به معنای «دوری زیاد» است،
و از آنجا که
ظلم و ستم
انسان را از حق بسیار دور می‌کند واژه
«شطط» در این معنا به کار رفته است؛ و همچنین به سخنی که دور از حقیقت باشد اطلاق می‌شود.
(إِذْ دَخَلُوا عَلَى دَاوُودَ فَفَزِعَ مِنْهُمْ قَالُوا لَا تَخَفْ خَصْمَانِ بَغَى بَعْضُنَا عَلَى بَعْضٍ فَاحْكُم بَيْنَنَا بِالْحَقِّ وَ لَا تُشْطِطْ وَ اهْدِنَا إِلَى سَوَاء الصِّرَاطِ) (در آن هنگام كه بى‌مقدمه بر
داود وارد شدند و او از ديدن آنها وحشت كرد؛ گفتند: «نترس، دو نفر شاكى هستيم كه يكى از ما بر ديگرى ستم كرده؛ اكنون در ميان ما بحق
داوری كن و سخن ناروا مگو و ما رابه راه راست هدايت كن.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه
شطط به معناى جور است و معناى جمله اين است كه: اى داوود بين ما حكمى كن كه به حق باشد، و در حكم كردنت جور مكن. و ما را به راه وسط و طريق عدل راه بنما.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «تُشْطِط»، ص۱۳۰.
