• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تَصَدّیٰ (مفردا‌ت‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: تَصَدّیٰ (مفردات‌نهج‌البلاغه)
مقالات مرتبط: صدی (مفردات‌قرآن)، تَصَدّی‌ (لغات‌قرآن).


تَصَدّى (به فتح تاء و صاد) از واژگان نهج البلاغه به معنای تعرّض (سربلند كردن و نگاه كردن) است.
این واژه یک بار در «نهج البلاغه» آمده است.


تَصَدّى
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۳۳.    
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ط دارالقلم، ج۱، ص۴۸۱.    
[۳] طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۲۶۱.    
[۴] جوهری، ابو‌نصر، الصحاح‌، ج۶، ص۲۳۹۹.    
به معنای تعرّض (سربلند كردن و نگاه كردن) آمده است.

موردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - الْمُتَصَدّيَةُ - خطبه ۱۹۱ (دنیا)

امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره دنیا فرموده:
«أَلا وَ هیَ الْمُتَصَدّيَةُ الْعَنونُ وَ الْجامِحَةُ الْحَرونُ وَ الْمائِنَةُ الْخأون.»
[۵] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۴۵-۴۴۶، خطبه ۱۹۱.    
[۶] عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ص۱۵۹، خطبه ۱۸۶.    
[۷] صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۲۸۵، خطبه ۱۹۱.    

«بدانيد دنيا مانند زنى است كه خود را به مردان نشان مى‌دهد تا آن‌ها را به خود مايل كند و خودنمایى كننده است؛ مركب تند خوست كه چون خواستى راه برود مى‌ايستد و دروغگوى خيانتكار است.»
[۸] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۴۳، خطبه ۱۹۱.    
[۹] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۳۷۰-۳۷۱.    

(شرح های خطبه:
[۱۰] بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۳۸۹-۳۹۰.    
[۱۱] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۷، ص۳۴۱.    
[۱۲] هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۱۱، ص۲۵۴-۲۵۵.    
[۱۳] ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۳، ص۱۱۶.    
)


این واژه یک بار در «نهج البلاغه» آمده است.
[۱۴] سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۴۵، خطبه ۱۹۱.    


۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۳۳.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ط دارالقلم، ج۱، ص۴۸۱.    
۳. ↑ طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۲۶۱.    
۴. ↑ جوهری، ابو‌نصر، الصحاح‌، ج۶، ص۲۳۹۹.    
۵. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۴۵-۴۴۶، خطبه ۱۹۱.    
۶. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه، ط مطبعه الاستقامه، ص۱۵۹، خطبه ۱۸۶.    
۷. ↑ صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۲۸۵، خطبه ۱۹۱.    
۸. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۴۴۳، خطبه ۱۹۱.    
۹. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۳۷۰-۳۷۱.    
۱۰. ↑ بحرانی، ابن میثم، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۴، ص۳۸۹-۳۹۰.    
۱۱. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۷، ص۳۴۱.    
۱۲. ↑ هاشمی خویی، حبیب‌الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۱۱، ص۲۵۴-۲۵۵.    
۱۳. ↑ ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۳، ص۱۱۶.    
۱۴. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه، ت الحسون، ص۴۴۵، خطبه ۱۹۱.    


• قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «صدی»، ج۲، ص۶۳۳.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 191 نهج البلاغه
جعبه ابزار