فَلا تَأْسَ (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
فَلا تَأْسَ: (فَلا تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ) «فَلا تَأْسَ» از مادّه «
أَسْی» به معناى غم و اندوه است
(يعنى غمگين مباش).
(قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لَسْتُمْ عَلَى شَيْءٍ حَتَّىَ تُقِيمُواْ التَّوْرَاةَ وَالإِنجِيلَ وَمَا أُنزِلَ إِلَيْكُم مِّن رَّبِّكُمْ وَلَيَزِيدَنَّ كَثِيرًا مِّنْهُم مَّا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ طُغْيَانًا وَكُفْرًا فَلاَ تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْكَافِرِينَ) (بگو: اى
اهل کتاب! شما هيچ جايگاهى نزد خداوند نداريد، مگر اين‌كه
تورات و
انجیل و آنچه را از طرف پروردگارتان بر شما نازل شده است، برپا داريد. ولى به يقين آنچه بر تو از سوى پروردگارت نازل شده، نه تنها مايه بيدارى آنها نمى‌گردد، بلكه بر
طغیان و
کفر بسيارى از آنها مى‌افزايد. بنابراين، از اين مخالفت و انحراف گروه كافران غمگين مباش.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: «
فَلا تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْكافِرِينَ»
نبی (صلی‌الله‌علیه‌وآله) را به صورت نهى، از تاسف و اندوه بر كفار، تسليت مى‌دهد.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «فَلا تَأْسَ»، ص۴۲۴.
