• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

توثیق علامه

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



توثیق علامه، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و به حکم وثاقت راوی توسط علامه گفته می‌شود.



توثیق علامه و ابن طاووس و نظایر آنها به عنوان امارات وثاقت، مدح و قوت در بین دانشمندان علوم حدیث مطرح است.


برخی در توثیق علامه و نظایر آن توقف کرده‌اند.
ولی این توقف به دو وجه مورد مناقشه قرار گرفته است
۱- توثیق علامه و نظایر آن مفید ظن است و ظن در توثیق کافی است.
۲- زمانی که عادل به عدالت شخصی خبر داد و یا به عدالت وی شهادت داد ناگزیر باید مورد قبول واقع شود.
برخی تصریح کرده‌اند: «توثیق علامه» و نظایر آن نه تنها از امارات وثاقت است بلکه تعدیل راوی و شهادت به عدالت او می‌باشد.
[۱] علیاری تبریزی، علی بن عبدالله، بهجة الامال، ج۱، ص۱۷۸-۱۷۹.
[۳] بهبهانی، وحید، فوائد الحائریه، ص۵۲.



۱. علیاری تبریزی، علی بن عبدالله، بهجة الامال، ج۱، ص۱۷۸-۱۷۹.
۲. بروجردی، سیدعلی، طرائف المقال، ج۲، ص۲۶۴.    
۳. بهبهانی، وحید، فوائد الحائریه، ص۵۲.
۴. مازندرانی، محمد بن اسماعیل، منتهی المقال، ص۱۰۸-۱۰۹.    



پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «توثیق علامه»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۶/۱.    






جعبه ابزار