• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

توبه نصوح (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



مقالات مرتبط: توبه نصوح.

توبه نَصوح از واژگان قرآن کریم به معنای آنست که شخص را نصیحت می‌کند دیگر به گناه باز نگردد.



توبه نَصوح: آنست که شخص را نصیحت می‌کند دیگر به گناه باز نگردد؛ راغب توبه محکم نیز گفته است.
نَصوح به معنی فاعل و نصیحت کننده است؛ در اقرب الموارد گفته: «النَّصُوحُ‌: النَّاصِحُ‌»؛ در صحاح و قاموس توبه نصوح را توبه صادقه گفته است. به هر حال توبه نصوح آنست که عود بر گناه در آن نباشد.


(یا اَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا تُوبُوا اِلَی اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحاً...) (اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! به سوى خدا توبه كنيد، توبه‌اى خالص) در مجمع آمده که معاذ بن جبل گفت: یا رسول الله! توبه‌ نَصُوح‌ چیست؟ فرمود: «اَنْ یَتُوبَ التَّائِبُ ثُمَّ لَا یَرْجِعُ فی ذَنْبٍ کَمَا لَا یَعُودُ اللَّبَنُ اِلَی الضَّرْعِ»، یعنی توبه کند بعد به گناه برنگردد چنانکه شیر به پستان باز نمی‌گردد.
در کافی از ابو الصباح کنانی نقل کرده که از حضرت صادق (علیه‌السّلام) از توبه نصوح پرسید، فرمود: «یَتُوبُ الْعَبْدُ مِنَ الذَّنْبِ ثُمَّ لَا یَعُودُ فِیهِ».


۱. قرشی بنابی، علی اکبر، قاموس قرآن، ج۷، ص۷۲.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۸۰۸.    
۳. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۲، ص۴۱۸.    
۴. شرتونی، سعید، اقرب الموارد، ج۵، ص۴۱۴.    
۵. جوهری، اسماعیل بن حماد، الصحاح، ج۱، ص۴۱۱.    
۶. فیروزآبادی، قاموس المحیط، ج۱، ص۵۲۳.    
۷. تحریم/سوره۶۶، آیه۸.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۶۱.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۱۰، ص۴۷۷.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۵، ص۱۴۷.    
۱۱. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۳۳۵.    
۱۲. طباطبایی، سیدمحمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه سیدمحمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۵۶۳.    
۱۳. شیخ کلینی، الکافی، ج۴، ص۲۲۷.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله "نصوح"، ج۷، ص۷۲.    






جعبه ابزار