تهدید شعیب (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
از مصادیق تهدیدشدگان که در
آیات قرآن معرفی شده‌اند،
حضرت شعیب علیه‌السلام است.
تهدید شعيب عليه‌السلام و پيروانش به
آوارگی و
تبعید، از ناحيه اشراف كفرپيشه قومش:
«قالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا مِنْ
قَوْمِهِ لَنُخْرِجَنَّكَ يا شُعَيْبُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَكَ مِنْ قَرْيَتِنا ...؛
اشراف زورمند و متكبر از
قوم او گفتند: اي شعيب سوگند ياد مي‌كنيم كه تو و كساني را كه به تو ايمان آورده اند از شهر و آبادي خود بيرون خواهيم كرد يا به آئين ما باز گرديد، گفتند: آيا (مي خواهيد ما را بازگردانيد) اگر چه مايل نباشيم؟!»
تهديد شدن شعيب عليه‌السلام به پذيرش اجبارى آيين
شرک:
«قالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا مِنْ
قَوْمِهِ لَنُخْرِجَنَّكَ يا شُعَيْبُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَكَ مِنْ قَرْيَتِنا أَوْ لَتَعُودُنَّ فِي مِلَّتِنا قالَ أَ وَ لَوْ كُنَّا كارِهِينَ؛
اشراف زورمند و متكبر از
قوم او گفتند: اي شعيب سوگند ياد مي‌كنيم كه تو و كساني را كه به تو ايمان آورده اند از شهر و آبادي خود بيرون خواهيم كرد يا به آئين ما باز گرديد، گفتند: آيا (مي خواهيد ما را بازگردانيد) اگر چه مايل نباشيم؟!»
تهديد شعيب عليه‌السلام به
سنگسار شدن، از سوى
کافران قومش:
«والى
مَديَنَ اخاهُم شُعَيبًا قالَ يقَومِ اعبُدُوا اللَّهَ ما لَكُم مِن الهٍ غَيرُهُ ولا تَنقُصُوا المِكيالَ والميزانَ انّى اركُم بِخَيرٍ وانّى اخافُ عَلَيكُم عَذابَ يَومٍ مُحيط• قالوا يشُعَيبُ ما نَفقَهُ كَثيرًا مِمّا تَقولُ وانّا لَنَركَ فينا ضَعيفًا ولَولا رَهطُكَ لَرَجَمنكَ وما انتَ عَلَينا بِعَزيز؛
و به سوي
مدين برادرشان شعيب را فرستاديم گفت اي
قوم من خدا را بپرستيد كه جز او معبودي نداريد، دليل روشني از طرف پروردگارتان براي شما آمده است، بنابراين حق پيمانه و وزن را ادا كنيد و از اموال مردم چيزي نكاهيد و در روي زمين بعد از آنكه (در پرتو ايمان و دعوت انبياء) اصلاح شده است فساد نكنيد، اين براي شما بهتر است اگر با ايمان هستيد.»
زمینه‌های تهدید حضرت شعیب علیه‌السلام عبارتند از:
دعوت شعيب عليه‌السلام به دورى از
فساد مالی، عامل تهديد شدن وى از جانب
اشراف كافر مدين:
«وَ إِلى
مَدْيَنَ أَخاهُمْ شُعَيْباً قالَ يا
قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ ما لَكُمْ مِنْ إِلهٍ غَيْرُهُ قَدْ جاءَتْكُمْ بَيِّنَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ فَأَوْفُوا الْكَيْلَ وَ الْمِيزانَ وَ لا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْياءَهُمْ وَ لا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلاحِها ذلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ قالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا مِنْ
قَوْمِهِ لَنُخْرِجَنَّكَ يا شُعَيْبُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَكَ مِنْ قَرْيَتِنا أَوْ لَتَعُودُنَّ فِي مِلَّتِنا قالَ أَ وَ لَوْ كُنَّا كارِهِينَ؛
و به سوي
مدين برادرشان شعيب را فرستاديم گفت اي
قوم من خدا را بپرستيد كه جز او معبودي نداريد، دليل روشني از طرف پروردگارتان براي شما آمده است، بنابراين حق پيمانه و وزن را ادا كنيد و از اموال مردم چيزي نكاهيد و در روي زمين بعد از آنكه (در پرتو ايمان و دعوت انبياء) اصلاح شده است فساد نكنيد، اين براي شما بهتر است اگر با ايمان هستيد. اشراف زورمند و متكبر از
قوم او گفتند: اي شعيب سوگند ياد مي‌كنيم كه تو و كساني را كه به تو ايمان آورده اند از شهر و آبادي خود بيرون خواهيم كرد يا به آئين ما باز گرديد، گفتند: آيا (مي خواهيد ما را بازگردانيد) اگر چه مايل نباشيم؟!»
دعوت شعيب عليه‌السلام به
عبادت خداى يكتا، زمينه تهديد شدن او از ناحيه اشراف
كفر پيشه
مدین:
«وَ إِلى
مَدْيَنَ أَخاهُمْ شُعَيْباً قالَ يا
قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ ما لَكُمْ مِنْ إِلهٍ غَيْرُهُ قَدْ جاءَتْكُمْ بَيِّنَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ فَأَوْفُوا الْكَيْلَ وَ الْمِيزانَ وَ لا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْياءَهُمْ وَ لا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلاحِها ذلِكُمْ خَيْرٌ لَكُمْ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ قالَ الْمَلَأُ الَّذِينَ اسْتَكْبَرُوا مِنْ
قَوْمِهِ لَنُخْرِجَنَّكَ يا شُعَيْبُ وَ الَّذِينَ آمَنُوا مَعَكَ مِنْ قَرْيَتِنا أَوْ لَتَعُودُنَّ فِي مِلَّتِنا قالَ أَ وَ لَوْ كُنَّا كارِهِينَ؛
و به سوي
مدين برادرشان شعيب را فرستاديم گفت اي
قوم من خدا را بپرستيد كه جز او معبودي نداريد، دليل روشني از طرف پروردگارتان براي شما آمده است، بنابراين حق پيمانه و وزن را ادا كنيد و از اموال مردم چيزي نكاهيد و در روي زمين بعد از آنكه (در پرتو ايمان و دعوت انبياء) اصلاح شده است فساد نكنيد، اين براي شما بهتر است اگر با ايمان هستيد.اشراف زورمند و متكبر از
قوم او گفتند: اي شعيب سوگند ياد مي‌كنيم كه تو و كساني را كه به تو ايمان آورده اند از شهر و آبادي خود بيرون خواهيم كرد يا به آئين ما باز گرديد، گفتند: آيا (مي خواهيد ما را بازگردانيد) اگر چه مايل نباشيم؟!»
بازگشت به آيين
کفر، هدف اشراف تهديدكننده شعيب علیه‌السلام:
«قالَ المَلَا الَّذينَ استَكبَروا مِن
قَومِهِ لَنُخرِجَنَّكَ يشُعَيبُ والَّذينَ ءامَنوا مَعَكَ مِن قَريَتِنا اولَتَعودُنَّ فى مِلَّتِنا قالَ اوَ لَو كُنّا كرِهين؛
اشراف زورمند و متكبر از
قوم او گفتند: اي شعيب
سوگند ياد مي‌كنيم كه تو و كساني را كه به تو ايمان آورده اند از شهر و آبادي خود بيرون خواهيم كرد يا به آئين ما باز گرديد، گفتند: آيا (مي خواهيد ما را بازگردانيد) اگر چه مايل نباشيم؟!»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۷، ص۲۸۸، برگرفته از مقاله «تهدید شعیب».
