تهدید اشراف (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
از مصادیق تهدیدشدگان که در
آیات قرآن معرفی شده‌اند،
اشراف هستند.
تهدید اشراف صدر
اسلام به
عذاب الهى، از سوى خداوند:
۱. «وعَجِبوا ان جاءَهُم مُنذِرٌ مِنهُم وقالَ الكفِرونَ هذا سحِرٌ كَذّاب• وانطَلَقَ المَلَا مِنهُم انِ امشوا واصبِروا عَلى ءالِهَتِكُم انَّ هذا لَشَى‌ءٌ يُراد• اءُنزِلَ عَلَيهِ الذّكرُ مِن بَينِنا بَل هُم فى شَكٍّ مِن ذِكرى بَل لَمّا يَذوقوا عَذاب؛
آنها
تعجب کردند که پیامبر بیم‌دهنده‌ای از میان آنان به سویشان آمده؛ و
کافران گفتند: این
ساحر بسیار دروغگویی است! سرکردگان آنها بیرون آمدند و گفتند: بروید و خدایانتان را محکم بچسبید، این چیزی است که خواسته‌اند (شما را گمراه کنند)! آیا از میان همه ما،
قرآن تنها بر او (
محمد) نازل شده؟! آنها در
حقیقت در اصل
وحی من تردید دارند، بلکه آنان هنوز عذاب الهی را نچشیده‌اند (که این چنین گستاخانه
سخن می‌گویند)!»
۲. «مَنّاعٍ لِلخَيرِ مُعتَدٍ اثيم• عُتُلّ بَعدَ ذلِكَ زَنيم• ان كانَ ذا مالٍ وبَنين• سَنَسِمُهُ عَلَى الخُرطوم؛
و بسیار مانع کار
خیر، و متجاوز و گناهکار است، علاوه بر اینها
کینه توز و پرخور و خشن و بدنام است! مبادا بخاطر اینکه صاحب
مال و فرزندان فراوان است (از او پیروی کنی)! (ولی) ما بزودی بر بینی او علامت و داغ ننگ می‌نهیم!»
۳. «واصبِر عَلى ما يَقُولُونَ واهجُرهُم هَجرًا جَميلا• وذَرنى والمُكَذّبينَ اولِى النَّعمَةِ ومَهّلهُم قَليلا• انَّ لَدَينا انكالًا وجَحيما؛
و در برابر آنچه (دشمنان) می‌گویند شکیبا باش و بطرزی شایسته از آنان دوری گزین! و مرا با تکذیب‌کنندگان صاحب
نعمت واگذار، و آنها را کمی مهلت ده، که نزد ما غل و زنجیرها و (
آتش)
دوزخ است»
۴. «ذَرنى ومَن خَلَقتُ وحيدا• وجَعَلتُ لَهُ مالًا مَمدودا• وبَنينَ شُهودا• ومَهَّدتُّ لَهُ تَمهيدا• ثُمَّ يَطمَعُ ان ازيد• سَارهِقُهُ صَعودا؛
مرا با کسی که او را خود به تنهایی آفریده‌ام واگذار! همان کسی که برای او مال گسترده‌ای قرار دادم، و فرزندانی که همواره نزد او (و در خدمت او) هستند، و وسایل زندگی را از هر نظر برای وی فراهم ساختم! باز هم
طمع دارد که بر او بیفزایم! و بزودی او را مجبور می‌کنم که از قلّه زندگی بالا رود (سپس او را به زیر می‌افکنم)!»
۵. «ويلٌ لِكُلّ هُمَزَةٍ لُمَزَة• الَّذى جَمَعَ مالًا وعَدَّدَه• يَحسَبُ انَّ مالَهُ اخلَدَه؛
وای بر هر عیبجوی مسخره‌کننده‌ای! همان کس که
مال فراوانی جمع‌آوری و شماره کرده (بی‌آنکه مشروع و نامشروع آن را حساب کند)! او گمان می‌کند که اموالش او را جاودانه می‌سازد!»
تهدید قوم سبأ (قرآن)،
تهدید قوم شعیب (قرآن)،
تهدید قوم نوح (قرآن).
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۹، ص۳۲۰، برگرفته از مقاله «تهدیدشدگان (اشراف)».
