تنزیه خدا از نقص (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
از موارد
تنزیه خداوند که در
آیات قرآن بیان شده، تنزیه از نقص است.
منزّه بودن خداوند، از هرگونه
نقص:
۱. «سُبحنَ الَّذى اسرى بِعَبدِهِ لَيلًا مِنَ المَسجِدِ الحَرامِ الَى المَسجِدِ الاقصَا ...؛
پاك و منزّه است آن كس كه بنده‌اش را در يك شب، از
مسجدالحرام به
مسجدالأقصی- كه گرداگردش را پربركت ساخته‌ايم- برد....»
۲. «ولَولا اذ سَمِعتُمُوهُ قُلتُم ما يَكُونُ لَنا ان نَتَكَلَّمَ بِهذا سُبحنَكَ هذا
بُهتنٌ عَظيم؛
چرا هنگامى كه آن را شنيديد نگفتيد: ما حق
نداريم كه به اين سخن تكلّم كنيم؛ خداوندا منزّهى تو، اين
بهتان بزرگى است»؟!»
۳. «لِتَستَووا عَلى ظُهورِهِ ثُمَّ تَذكُروا نِعمَةَ رَبّكُم اذا استَوَيتُم عَلَيهِ وتَقولوا سُبحنَ الَّذى سَخَّرَ لَنا هذا وما كُنّا لَهُ مُقرِنين؛
تا بر پشت آنها بخوبى قرار گيريد؛ سپس هنگامى كه بر آنها قرار گرفتيد، نعمت پروردگارتان را ياد كنيد و بگوييد: پاك و منزّه است كسى كه اين را مسخّر ما ساخت، وگرنه ما توانايى تسخير آن را نداشتيم.»
۴. «فَسَبّح بِاسمِ رَبّكَ العَظيم؛
حال كه چنين است به نام پروردگار بزرگت تسبيح گوى.» و نیز--)
۵. «هُوَ اللَّهُ الَّذى لا الهَ الّا هُوَ المَلِكُ القُدّوسُ السَّلمُ المُؤمِنُ المُهَيمِنُ العَزيزُ الجَبّارُ المُتَكَبّرُ سُبحنَ اللَّهِ عَمّا يُشرِكون؛
او خداوند يگانه‌اى است كه معبودى جز او نيست، حاكم و مالك اوست، از هر عيب منزّه است، به كسى
ستم نمى‌كند، امنيّت‌بخش است، مراقب همه چيز است، شكست‌ناپذيرى كه با اراده نافذ خود هر امرى را
اصلاح مى‌كند، و داراى كبريا و عظمت است؛ خداوند منزّه است از آنچه همتاى او قرار مى‌دهند!»
۶. «يُسَبّحُ لِلَّهِ ما فِى السَّموتِ وما فِى الارضِ المَلِكِ القُدّوسِ العَزيزِ الحَكيم؛
آنچه در
آسمان‌ها و آنچه در
زمین است همواره
تسبیح خدا مى‌گويند، خداوندى كه مالك و حاكم است و از هر عيب و نقصى مبرّا، و توانا و حكيم است.»
تنزيه خداوند از هرگونه نقصى از سوى زنان
اشراف مصر:
«فَلَمّا سَمِعَت بِمَكرِهِنَّ ارسَلَت الَيهِنَّ واعتَدَت لَهُنَّ مُتَّكًا وءاتَت كُلَّ وحِدَةٍ مِنهُنَّ سِكّينًا وقالَتِ اخرُج عَلَيهِنَّ فَلَمّا رَاينَهُ اكبَرنَهُ وقَطَّعنَ ايدِيَهُنَّ وقُلنَ حشَ لِلَّهِ ما هذا بَشَرًا ان هذا الّا مَلَكٌ كَرِيم؛
هنگامى كه همسر
عزیز نيرنگ آنها را شنيد، به سراغشان فرستاد؛ و براى آنها پشتى گرانبها، و مجلس باشكوهى فراهم ساخت؛ و به دست هر كدام، كاردى براى بريدن
میوه داد؛ و به
یوسف گفت: بر آنان وارد شو! هنگامى كه چشمشان به او افتاد، او را بسيار با شكوه و زيبا يافتند؛ و بى‌توجه دستهاى خود را بريدند؛ و گفتند: منزّه است خدا! اين بشر نمى‌باشد؛ اين جز يك
فرشته بزرگوار نيست!»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۹، ص۵۵، برگرفته از مقاله «موارد تنزیه خدا (تنزیه از نقص)»
