تفسیر شبستری اثر شیخبرهان الدین ابراهیم (شهید در ۹۱۵ یا ۹۱۷ ق) فرزند حسن شبستری نقشبندی ملقب به سیبویه ثانی، از علمای نحو و صرف و لغت و ادیب شاعر. وی ایرانی تبار و از مردم شبسترآذربایجان است و به جهت تشیعش به قتل رسید. اشـعـار بـسـیاری در مدح و ثناء و ولایتامیرالمؤمنینعلی بن ابی طالب (علیه‌السّلام) دارد که تشیع او را مـی‌رساند از جمله این بیت در (التائیه) او موسوم به (نهایة البهجة) در نظم الکافیه و قد حذف التنوین فی مثل قولنا شفیعی حسین بن علی فتمت.
تفسیر مورد بحث در یک جلد به زبان عربی و شیوه عرفانی شامل بخشی از قرآن کریم است که تا پایان سوره یوسف نگاشته شده و این آخرین اثر مؤلف است که ناتمام به شهادت رسیده است. شـیـخ نجم الدین الغزی در الکواکب السائرة باعیان المئة العاشرة به شرح حال وی پرداخته او را از فـضـلاء عصر خود می‌خواند که دارای مصنفات در صرف و نحو و صاحب قصیده تائیه در نحو که بـی نـظیر است ذکر کرده سپس تفسیر قرآن کریم او را یاد کرده و تصریح نموده است که تا سوره یوسف نگاشته و بعد شهادت او را بدست خوارج در ارزنجان که همان تصحیف آذربایجان باشد ذکر نموده است. نـسـخه‌ای از این تفسیر در کتابخانه شیخ محمد صالح برغانی در کربلا موجود است و نسخه‌های دیگر در کتابخانه ترکیه.
