تفسیر جامع التاویل (رازی)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تفسیر جامع التاویل اثر
شیخ ابوالحسن احمد (م ۳۹۰ یا ۳۹۵ ق) فرزند
فارس بن زکریا قزوینی رازی از ائمه
لغت و
نحو ادب می‌باشد.
وی آثـار و مـؤلـفـات بسیاری از خود باقی گذاشته است که
سید محسن امین عاملی سی و پنج عنوان آن را در
اعیان الشیعة نام برده است. منابع شیعی و
کتب رجال امامیه تاکید بر
تشیع او دارند.
شیخ طوسی (م ۴۶۰ ق) که قریب العصر وی بوده، علی رغم اینکه او محدث نیست و
شهرت وی در
ادب و
نحو می‌باشد، چون از
علمای شیعه بوده، وی را در فهرست خویش ذکر نموده است.
آیت اللّه خویی در
معجم رجال الحدیث و نیز سید محسن امین عاملی در اعیان الشیعة دلائل بسیاری را بر تشیع وی اقامه نموده و می‌گویند اگر او شیعه نبود هرگز سلاطین
آل بویه وی را
معلم فرزندان خویش انتخاب نمی‌کردند.
دکـتـر هادی حسن حمودی در مقدمه خود بر تفسیر ابن فارس قزوینی می‌نویسد هنگام تحصیل دوره عـالـی در دانـشـگـاه سوربون اولیاء دانشگاه به من پیشنهاد کردند که در آثار و مؤلفات ابن فارس قزوینی تحقیقات وسیعی انجام دهم لذا بر خود
واجب دانستم که این اثر با ارزش اسلامی را جـمـع و تـدویـن کنم بدین جهت آن را از کتب مختلف استخراج کردم از جمله از کتاب
مقاییس اللغة (تـحـقـیـق عبدالسلام‌هارون در شش مجلد) کتاب
مجمل اللغة (تحقیق‌هادی حسن حـمودی در پنج مجلد) کتاب
الصاحبی (تحقیق مصطفی الشویمی در یک مجلد) کتاب
متخیر الالفاظ (تحقیق هلال ناجی در یک مجلد).
تفسیر جامع التاویل به
زبان عربی و به شیوه ادبی و نحو شامل تمام سوره‌های
قرآن کریم به ترتیب آنهاست. پس از مقدمه دکتر حمودی این تفسیر دارای چند باب است.
باب نخست در القول فی اللغة التی نزل بها القرآن باب دوم القول علی الحروف المفردة الدالة علی المعنی دارای هفت باب سپس به تفسیر
سوره الفاتحه لغایت
سوره الناس پرداخته است. این اثر در مجله تراثنا از شماره دوم و سوم سال دوم (۱۴۰۷ ق) منتشر گردیده است.
تـفـسـیـر دیگری به نام غریب اعراب القرآن به
ابوالحسن نسبت داده‌اند که در یک جلد و به شیوه ادبی از شواذ و اعراب و غرائب کلمات و آیات متشابه و مشکله قرآن بحث نموده و در کتب رجالی و فهارس از آن نام برده‌اند که امروز وجود ندارد.
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «تفاسیر قرن چهارم»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۴/۱.
