تفسیر مورد بحث به زبان عربی در شرح و تفسیر و بیان احکام و فقه آیات صوم است با ذکر روایات و اخـبار از ائمه اطهار (علیهم‌السّلام) و نقل اقوال و فتاوی علمای اعلام در احکام مسائل روزه که با سه فصل آغاز گردیده است: ۱ ـ اخبار وارده در وجوب روزه. ۲ ـ وجه تسمیه شهر رمضان. ۳ ـ اخبار مخصوص شب قدر و بیان آن.
نسخه خطی این تفسیر در مدرسه سپهسالار در تهران موجود است و نیز مؤلف فهرست کتابخانه آن مـدرسـه احـتمال داده است که این تفسیر از مؤلفات شیخ حسن بن ابراهیم عبدالعالی میسی باشد ولی شیخ آقابزرگ تهرانی در الذریعة آن را بسیار بعید دانسته است. ایـن تـفسیر در ۱۰۴۶ ق به خواهش بعضی از امراء عصر شاه صفی صفوی تحت عنوان ترجمه رفع اللئام به فارسی ترجمه شده است.
