تعاون در خلقت (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خداوند برای خلقت عالم هستی با هیچ موجودی
تعاون و همکاری نکرده است. در این مقاله،
آیات مرتبط با تعاون در خلقت معرفی می@شوند.
استفاده
و کمک گرفتن از عوامل
گمراهی در
خلقت عالم ، دور از ساحت خداوند:
«ما اشهَدتُهُم خَلقَ السَّموتِ والارضِ ولا خَلقَ انفُسِهِم وما كُنتُ مُتَّخِذَ المُضِلّينَ عَضُدا؛
من هرگز آنها (
ابلیس و فرزندانش) را به هنگام
آفرینش آسمانها و زمین ،
و نه به هنگام
آفرینش خودشان، حاضر نساختم!
و من هیچ گاه گمراهکنندگان را دستیار خود قرار نمیدهم!»
نفی تعاون
معبودان خیالی
مشرکان با خداوند، در خلقت
آسمان و زمین:
«قُلِ ادعُوا الَّذينَ زَعَمتُم مِن دونِ اللَّهِ لا يَملِكونَ مِثقالَ ذَرَّةٍ فِىالسَّموتِ ولا فِى الارضِ وما لَهُم فيهِما مِن شِركٍ وما لَهُ مِنهُم مِن ظَهير؛
بگو: کسانی را که غیر از خدا (معبود خود) میپندارید بخوانید! (آنها هرگز گرهی از کار شما نمیگشایند، چرا که) آنها به اندازه ذرّهای در
آسمانها و زمین مالک نیستند،
و نه در (
خلقت و مالکیّت) آنها شریکند،
و نه یاور او (در
آفرینش) بودند.»
جمله «ما له منهم من ظهیر» یعنی در
آفرینش آسمانها و زمین و غیر آن معبودان
باطل ، کمک کار خداوند نیستند.
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۸، ص۱۸۱، برگرفته از مقاله «تعاون در خلقت»