تساهل و تسامح با دشمنان (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
خداوند در
قرآن دستور می دهدکه به وسیله
حق باطل را دفع کرده،
و با
حلم و مدارا به مقابله با خشونت ها برخیز.
لزوم
تسامح و تساهل و برخورد شایسته در برابر
کافران و دشمنان
دین، هنگام
دعوت آنان به سوی خدا:
•«ومن احسن قولا ممن دعا الی الله...ولا تستوی الحسنة ولا السیئة ادفع بالتی هی احسن فاذا الذی بینک وبینه عدوة کانه ولی حمیم:چه كسى خوش گفتارتر است از آن كس كه دعوت به سوى خدا مى كند
و عمل صالح انجام مى دهد
و مى گوید: «من از مسلمانانم»؟! هرگز نیكى
و بدى یكسان نیست؛ بدى را با نیكى دفع كن، ناگاه (خواهى دید) همان كس كه میان تو
و او دشمنى است، گویى دوستى گرم
و صمیمى است».
" ادْفَعْ بِالَّتِی هِی أَحْسَنُ" این جمله استینافى
و سخنى نو است كه توهمى را كه ممكن است كسى بكند دفع مى نماید. گویا وقتى شنونده جمله" لا تَسْتَوِی ..."را مى شنود، مى پرسد: چه باید كرد؟ در جواب مى فرماید" بدى را به بهترین راهش دفع كن".
و معناى آن این است كه: بدى را با خصلتى كه مقابل آن است دفع نما، مثلا
باطل آنان را با حقى كه نزد تو است دفع كن، نه به باطلى دیگر،
و جهل آنان را با
حلم و بدی هایشان را با
عفو،
و همچنین هر بدى دیگرشان را با خوبى مناسب آن دفع كند.
فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «تساهل و تسامح با دشمنان».