زیرا هنگامی که روح از بدن بیرون می‌رود، اعضایی که فاصله بیشتری از قلب دارند (مانند دست و پاها) زودتر از کار می‌افتند، گویی روح تدریجاً خود را از بدن بر می‌چیند تا به گلوگاه برسد.
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه تراقى جمع ترقوه است كه به معناى استخوان‌هاى اطراف گردن است، كه از طرف چپ و راست گردن را در ميان گرفته‌اند.
