تخصیص حکم
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
تخصيص حکم، یکی از اصطلاحات منطقی بوده و به معناى اختصاصدادن
حکم به
وضع يا ديدگاه مورد قبولش میباشد.
توضيح آنکه، هنگام
جدل سائل بايد بکوشد
حکم مورد نظر خود را تعميم بخشد و مجيب بايد تلاش کند که آن را تخصيص دهد، زيرا به هر مقدار که حکم مسلَّم (متسلم) عامتر باشد براى
سائل بهتر و نافعتر است و هر چه خاصتر باشد براى مجيب بهتر است.
اين بدان سبب است که
قیاس (
استدلال يا قياس
جدلى براى نقض وضع) به طور معمول، فعل
سائل، و مقاومت (حفظ وضع) ، فعل مجيب است، چرا که خاصيت استدلال اين است که از مقدمات کثير به يک مطلوب دست پيدا شود؛ يعنى قياس و استدلال که فعل
سائل است، کثير را واحد مىکند؛ پس تعميم حکم براى
سائل، نافعتر است، ولى مقاومت و
نقض که فعل مجيب است،
واحد را
کثیر مىکند؛ يعنى جزئيات کلى، منقوض را مختلفالحکم ميکند و اقتضاى
انصراف از امر واحد (نتيجه) به مقدمات متکثر و تصحيح مقدمه فاسد به مقدمات ديگر را دارد؛ پس تخصيص حکم براى مجيب بهتر است.
پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «تخصیص حکم»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۱۰/۲۵.