• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تَحید (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


مرجع: تَحید (لغات‌قرآن)
مقالات مرتبط: حید (مفردات‌قرآن)، حید (مفردات‌نهج‌البلاغه).


تَحید: (مَا کُنْتَ مِنْهُ تَحیدُ)
[۱] ق/سوره۵۰، آیه۱۹.    

«تَحِید» از مادّه‌ «حید» (بر وزن صید) به معنای عدول کردن از چیزی و فرار کردن از آن است.
[۲] راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۲۶۱.    
[۳] طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۴۱.    
[۴] مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۲، ص۲۶۵.    



(وَ جَاءتْ سَكْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ذَلِكَ مَا كُنتَ مِنْهُ تَحِيدُ)
[۵] ق/سوره۵۰، آیه۱۹.    
(و سرانجام، سکرات مرگ حقیقت را پیش چشم او می‌آورد و گفته می‌شود: این همان چیزی است که تو از آن می‌گریختی!)
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۱۹.    

علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه حيد كه مصدر فعل تحيد است به معناى عدول و برگشتن به عنوان فرار است، (كسى كه به منظور فرار دارد راه خود را كج مى‌كند، اين حالت را عرب حيد مى‌گويد).
[۷] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۵۲۱.    
[۸] طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۳۴۸.    
(دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان:
[۹] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۲۵۸.    
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۴۱.    
)

۱. ↑ ق/سوره۵۰، آیه۱۹.    
۲. ↑ راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ج۱، ص۲۶۱.    
۳. ↑ طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۳، ص۴۱.    
۴. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۲، ص۲۶۵.    
۵. ↑ ق/سوره۵۰، آیه۱۹.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۵۱۹.    
۷. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۸، ص۵۲۱.    
۸. ↑ طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۸، ص۳۴۸.    
۹. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۳، ص۲۵۸.    
۱۰. ↑ طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۲۴۱.    


• مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «تَحید»، ص۱۲۳.    


رده‌های این صفحه : لغات سوره ق | لغات قرآن
جعبه ابزار