تجاوزگری بنی‌اسرائیل (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بنی اسرائیل، مردمی متجاوز و گنهکار بودند که در جاهای مختلف
قرآن به تجاوزات آنان اشاره شده و آثار آن تجاوزات را بیان می‌کند.
بنی اسرائیل، مردمی متجاوز و گنهکار بودند.
و اذ قلتم یـموسی... بانهم کانوا یکفرون بـایـت الله ویقتلون النبیین بغیر الحق ذلک بما عصوا و کانوا یعتدون. «و (نیز به خاطر بیاورید) زمانی را که گفتید: «ای
موسی!..... چرا که آنان نسبت به آیات الهی،
کفر می ورزیدند و
پیامبران را به ناحق می کشتند. اینها به خاطر آن بود که گناهکار و
متجاوز بودند.» (جمله «و کانوا یعتدون» از
استمرار این تجاوزگری حکایت دارد.)
تجاوز و سرکشی
بنی اسرائیل، با
کفر آنان به قرآن بود.
بئسما اشتروا به انفسهم ان یکفروا بما انزل الله بغیا ان ینزل الله من فضله علی من یشاء من عباده فباءو بغضب علی غضب
وللکـفرین عذاب مهین. «ولی آنها در مقابل بهای بدی، خود را فروختند که به ناروا، به آیاتی که
خدا فرستاده بود،
کافر شدند. و معترض بودند، چرا
خداوند به
فضل خویش، بر هر کس از بندگانش بخواهد،
آیات خود را نازل می کند؟! از این رو به خشمی بعد از خشمی (از سوی خدا) گرفتار شدند. و برای
کافران مجازاتی خوارکننده است.» (کلمه «بغی» به معنای طلب تجاوز از حد
و به معنای حسادت آمده است.
برداشت یاد شده طبق معنای اول است.)
تجاوز بنی اسرائیل، با نقض تعطیلی
روز شنبه و پرداختن به کار در آن روز بود.
ولقد علمتم الذین اعتدوا منکم فی السبت فقلنا لهم کونوا قردة خـسـین. «به طور قطع از حال کسانی از شما، که در روز شنبه نافرمانی و
گناه کردند، آگاه شده اید! ما به آنها گفتیم: «به صورت بوزینه هایی طردشده درآیید!»
ورفعنا فوقهم الطور بمیثـقهم وقلنا لهم ادخلوا الباب سجدا وقلنا لهم لاتعدوا فی السبت واخذنا منهم میثـقا غلیظا• فبما نقضهم میثـقهم... «و
کوه طور را بر فراز آنها برافراشتیم و در همان حال از آنها پیمان گرفتیم، و به آنها گفتیم: « (برای
توبه،) از در (
بیت المقدس) با
خضوع درآیید! و (نیز) گفتیم: روز شنبه تعدی نکنید (و دست از کار بکشید!) و از آنان (در برابر همه اینها،) پیمان محکمی گرفتیم. (ولی) بخاطر
پیمان شکنی آنها، و انکار آیات خدا....»
وسـلهم عن القریة التی کانت حاضرة البحر اذ یعدون فی السبت اذ تاتیهم حیتانهم یوم سبتهم شرعا ویوم لایسبتون لاتاتیهم کذلک نبلوهم بما کانوا یفسقون. «و از آنها درباره (سرگذشت) شهری که در
ساحل دریا بود بپرس! زمانی که آنها در روزهای شنبه، تجاوز (و نافرمانی) خدا می کردند همان هنگام که ماهیانشان، روز شنبه (که روز تعطیل و استراحت و
عبادت بود، بر سطح
آب،) آشکار می شدند اما در غیر روز شنبه، به سراغ آنها نمی آمدند این چنین آنها را به چیزی
آزمایش کردیم که نافرمانی می کردند!»
سکوت بنی اسرائیل، در برابر
منکرات و ترک
نهی از منکر، نمونه‌ای آشکار از تجاوزگری آنان از
حدود الهی بود.
لعن الذین
کفروا من بنی اسرءیل علی لسان داود وعیسی ابن مریم ذلک بما عصوا وکانوا یعتدون «
کافران بنی اسرائیل، بر
زبان داوود و
عیسی بن مریم،
لعن (و
نفرین) شدند! این بخاطر آن بود که گناه کردند، و تجاوز می نمودند.» کانوا لایتناهون عن منکر فعلوه لبئس ما کانوا یفعلون. «آنها از اعمال زشتی که انجام می دادند، یکدیگر را
نهی نمی کردند چه بدکاری انجام می دادند.» («لایتناهون» به این معناست که بعضی از آنها بعضی دیگر را از منکرات نهی نمی‌کردند.)
(جمله «کانوا لایتناهون»
تفسیر جمله «کانوا یعتدون» و یا بیان مصداق روشن آن است.)
تجاوزگری بنی اسرائیل، باعث اختلاف دینی و اجتماعی آنان بود.
ولقد ءاتینا بنی اسرءیل الکتـب... «ما بنی اسرائیل را کتاب (آسمانی) و
حکومت و
نبوت بخشیدیم......» ... فما اختلفوا الا من بعد ما جاءهم العلم بغیا بینهم... «و دلایل روشنی از امر نبوت و
شریعت در اختیارشان قرار دادیم آنها اختلاف نکردند مگر بعد از
علم و آگاهی و این اختلاف بخاطر
ستم و برتری جویی آنان بود اما پروردگارت روز
قیامت در میان آنها در آنچه اختلاف داشتند
داوری می کند.»
فما اختلفوا الا من بعد ما جاءهم العلم بغیا بینهم" این جمله به اختلافهای دینی که به درهم شدن
حق و
باطل در بین مردم جاهلیت انجامید اشاره نموده، می فرماید: آن اختلافها و این اختلاط حق و باطل از جهت
شبهه و
جهل نبود، بلکه علمای ایشان آن را ایجاد کردند، چون در بین خود
حسادت و
دشمنی داشتند.
گرفتاری بنی اسرائیل به
غضب الهی، پیامد تجاوزات مستمر آنان بود.
واذ قلتم یـموسی لن نصبر علی طعام وحد... و باؤوا بغضب من الله ذلک بانهم کانوا یکفرون بـایـت الله ویقتلون النبیین بغیر الحق ذلک بما عصوا و کانوا یعتدون. «و (نیز به خاطر بیاورید) زمانی را که گفتید: ای موسی! هرگز حاضر نیستیم به یک نوع
غذا اکتفاء کنیم! از خدای خود بخواه که از آنچه
زمین می رویاند، از
سبزیجات و
خیار و
سیر و
عدس و پیازش، برای ما فراهم سازد. موسی گفت: «آیا غذای پست تر را به جای غذای بهتر انتخاب می کنید؟! (اکنون که چنین است، بکوشید از این بیابان) در شهری فرود آئید زیرا هر چه خواستید، در آنجا برای شما هست. و (مهر) ذلت و نیاز، بر پیشانی آنها زده شد و باز گرفتار خشم خدایی شدند چرا که آنان نسبت به آیات الهی،
کفر می ورزیدند و
پیامبران را به ناحق می کشتند. اینها به خاطر آن بود که گناهکار و متجاوز بودند.»
قتل انبیا، پیامد تجاوزگری بنی اسرائیل بود.
واذ قلتم یـموسی لن نصبر علی طعام وحد... یقتلون النبیین بغیر الحق ذلک بما عصوا وکانوا یعتدون. «و (نیز به خاطر بیاورید) زمانی را که گفتید: ای موسی! هرگز حاضر نیستیم به یک نوع غذا اکتفاء کنیم! از خدای خود بخواه که از آنچه زمین می رویاند، از سبزیجات و خیار و سیر و عدس و پیازش، برای ما فراهم سازد. موسی گفت: «آیا غذای پست تر را به جای غذای بهتر انتخاب می کنید؟! (اکنون که چنین است، بکوشید از این بیابان) در شهری فرود آئید زیرا هر چه خواستید، در آنجا برای شما هست. و (مهر) ذلت و نیاز، بر پیشانی آنها زده شد و باز گرفتار خشم خدایی شدند چرا که آنان نسبت به آیات الهی،
کفر می ورزیدند و پیامبران را به ناحق می کشتند. اینها به خاطر آن بود که گناهکار و متجاوز بودند.» (طبق احتمالی «ذالک» اشاره به
کفر و قتل انبیا است.)
روحیه تجاوز و
تمرد بنی اسرائیل، عامل
کفر و قتل پیامبران خویش بود.
واذ قلتم یـموسی لن نصبر علی طعام وحد... ذلک بانهم کانوا یکفرون بـایـت الله ویقتلون النبیین بغیر الحق ذلک بما عصوا وکانوا یعتدون. «و (نیز به خاطر بیاورید) زمانی را که گفتید: ای موسی! هرگز حاضر نیستیم به یک نوع غذا اکتفاء کنیم! از خدای خود بخواه که از آنچه زمین می رویاند، از سبزیجات و خیار و سیر و عدس و پیازش، برای ما فراهم سازد. موسی گفت: «آیا غذای پست تر را به جای غذای بهتر انتخاب می کنید؟! (اکنون که چنین است، بکوشید از این بیابان) در شهری فرود آئید زیرا هر چه خواستید، در آنجا برای شما هست. و (مهر) ذلت و نیاز، بر پیشانی آنها زده شد و باز گرفتار خشم خدایی شدند چرا که آنان نسبت به آیات الهی،
کفر می ورزیدند و پیامبران را به ناحق می کشتند. اینها به خاطر آن بود که گناهکار و متجاوز بودند.»
گرفتاری بنی اسرائیل به لعن و نفرین داود و عیسی علیهما السلام در پی تجاوز آنان از حدود الهی بود.
لعن الذین
کفروا من بنی اسرءیل علی لسان داود وعیسی ابن مریم ذلک بما عصوا و کانوا یعتدون. «
کافران بنی اسرائیل، بر زبان داوود و عیسی بن مریم، لعن (و نفرین) شدند! این بخاطر آن بود که گناه کردند، و تجاوز می نمودند.»
این
آیه،
رسول الله صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم را خبر می دهند به اینکه آنان که از
اهل کتاب کفر ورزیدند، به
زبان انبیای خود لعنت شدند، در عین حال تعریض به همانها هم هست که این
لعنت بی جهت نبوده بلکه در اثر نافرمانی و تجاوزشان بوده است.
عذاب جاودانه برای بنی اسرائیل، به دلیل تجاوزات مستمر آنان بود.
لعن الذین
کفروا من بنی اسرءیل علی لسان داود وعیسی ابن مریم ذلک بما عصوا و کانوا یعتدون «
کافران بنی اسرائیل، بر زبان داوود و عیسی بن مریم، لعن (و نفرین) شدند! این بخاطر آن بود که گناه کردند، و تجاوز می نمودند.» ... لبئس ما قدمت لهم انفسهم ان سخط الله علیهم وفی العذاب هم خــلدون. «بسیاری از آنها را می بینی که
کافران (و
بت پرستان) را
دوست می دارند (و با آنها طرح
دوستی می ریزند) نفس (سرکش) آنها، چه بد اعمالی از پیش برای (
معاد) آنها فرستاد! که نتیجه آن،
خشم خداوند بود و در عذاب (الهی) جاودانه خواهند ماند.»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۶، ص۳۴۵، برگرفته از مقاله «تجاوزگری بنی اسرائیل».
