• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تَأْذَن (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





تَأْذَن (به فتح تا و سکون همزه) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای گوش‌دادن است.
آن وجود نورانی (علیه‌السلام) در نامه‌ای به معاویه از این کلمه استفاده نموده است.



کلمه‌ی تَأْذَن فعل آن به معنی گوش دادن است.


یکی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - تَأْذَنَ - نامه ۷۳ (خطاب به معاویه)

حضرت علی (علیه‌السلام) در نامه‌ای به معاویه (علیه‌لعنةالله) می‌نویسد:
«وَ اعْلَمْ أَنَّ الشَّيْطانَ قَدْ ثَبَّطَکَ عَنْ أَنْ تُراجِعَ أَحْسَنَ أُمورِكَ، وَ تَأْذَنَ لِمَقالِ نَصيحَتِكَ.»
«بدان شیطان تو را باز داشته از این‌که به بهترین امورت (آخرت و تقوی) رجوع کنی و به کلام نصیحت گوش بدهی.»


مواردی از این مادّه در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است.


۱. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۰.    
۲. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۱۹۸.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۷۶۲، نامه ۷۳.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۱۴۷، نامه ۷۳.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۶۳، نامه۷۳.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۲۵، نامه ۷۳.    
۷. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۸۶.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۸۷.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۱، ص۴۰۳.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۰، ص۴۰۰.    
۱۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۸، ص۶۲.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «تاذن»، ص۳۶.    






جعبه ابزار