تَأْذَن (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
منبع:
تَأْذَن (مفرداتنهجالبلاغه)
مقالات مرتبط:
اذن - به ضم الف (مفرداتقرآن)
،
أُذُن (لغاتقرآن)
.
تَأْذَن
(به فتح تا و سکون همزه) یکی از
مفردات نهج البلاغه
به معنای گوشدادن است.
آن
وجود
نورانی (علیهالسلام) در نامهای به
معاویه
از این
کلمه
استفاده نموده است.
فهرست مندرجات
۱ - معنای تَأْذَن
۲ - کاربردها
۲.۱ -
تَأْذَنَ
- نامه ۷۳ (خطاب به معاویه)
۳ - تعداد کاربردها
۴ - پانویس
۵ - منبع
۱ - معنای تَأْذَن
[
ویرایش
]
کلمهی
تَأْذَن
فعل
آن به معنی گوش دادن است.
[۱]
راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۰.
[۲]
طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۱۹۸.
۲ - کاربردها
[
ویرایش
]
یکی از مواردی که در «نهجالبلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل میباشد:
۲.۱ -
تَأْذَنَ
- نامه ۷۳ (خطاب به معاویه)
حضرت علی (علیهالسلام)
در نامهای به معاویه (علیهلعنةالله) مینویسد:
«وَ اعْلَمْ أَنَّ الشَّيْطانَ قَدْ ثَبَّطَکَ عَنْ أَنْ تُراجِعَ أَحْسَنَ أُمورِكَ، وَ
تَأْذَنَ
لِمَقالِ نَصيحَتِكَ.»
[۳]
السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۷۶۲، نامه ۷۳.
[۴]
عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۱۴۷، نامه ۷۳.
[۵]
صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۶۳، نامه۷۳.
«بدان
شیطان
تو را باز داشته از اینکه به بهترین امورت (
آخرت
و
تقوی
) رجوع کنی و به کلام نصیحت گوش بدهی.»
[۶]
مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۲۵، نامه ۷۳.
[۷]
ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۸۶.
(شرحهای خطبه:
[۸]
ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۸۷.
[۹]
مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۱، ص۴۰۳.
[۱۰]
هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۰، ص۴۰۰.
[۱۱]
ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۸، ص۶۲.
)
۳ - تعداد کاربردها
[
ویرایش
]
مواردی از این مادّه در «نهجالبلاغه» به کار رفته است.
۴ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۷۰.
۲.
↑
طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۶، ص۱۹۸.
۳.
↑
السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۷۶۲، نامه ۷۳.
۴.
↑
عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۱۴۷، نامه ۷۳.
۵.
↑
صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۶۳، نامه۷۳.
۶.
↑
مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۲۵، نامه ۷۳.
۷.
↑
ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۸۶.
۸.
↑
ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۳۸۷.
۹.
↑
مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۱، ص۴۰۳.
۱۰.
↑
هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۰، ص۴۰۰.
۱۱.
↑
ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۸، ص۶۲.
۵ - منبع
[
ویرایش
]
•
قرشی بنابی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «تاذن»، ص۳۶.
ردههای این صفحه :
مباحث اخلاقی
|
مفردات نهج البلاغه
|
واژه شناسی واژگان نامه 73 نهج البلاغه
|
واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
ترجمه نوع 1
ترجمه نوع 2
ترجمه نوع 3
جستجوی سریع
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری