• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بُخْل (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





بُخْل (به ضم باء و سکون خاء) یکی از مفردات نهج البلاغه، ضد سخاوت و بخشش به معنای امساک و نگه‌داشتن چیزی است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص افرادی که اهل انفاق و صدقه نیستند و همچنین در مورد علم خدای تعالی از این واژه استفاده نموده است.



بُخل (به ضم باء و سکون خاء) به معنای ضد سخاوت آمده است.
راغب اصفهانی معتقد است: بخل امساک چیزی است از محلّی که نباید امساک شود.


برخی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - بَخِلَ - حکمت ۱۸۵ (موعظه)

امام (صلوات الله علیه) از کنار مزبله‌ای می‌گذشت و در آن قاذورات بود فرمود:
«هذا ما بَخِلَ بِهِ الْباخِلونَ
«این قاذورات همان طعام‌هایی است که اهل بخل، از دیگران مضایقه کردند.»

۲.۲ - بَخيل - خطبه ۱۲۸ (علم خدا)

آن حضرت (علیه‌السلام) در رابطه با علم حق تعالی فرموده است:
«فَيَعْلَمُ سُبْحانَهُ ما في الاَْرْحامِ مِنْ ذَكَر أَوْ أُنْثَى، وَ قَبيح أَوْ جَميل، وَ سَخيٍّ أَوْ بَخيل
«پس خداى سبحان از آن‌چه در رحم هاست پسر يا دختر، زشت يا زيبا، سخاوت‌مند يا بخيل.»


این کلمه با مشتقاتش جمعاً بیست بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، دار القلم، ص۱۰۹.    
۲. طریحی نحفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت- الحسینی، ج۵، ص۳۱۷.    
۳. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القران، ص۱۰۹.    
۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۲۰، حکمت ۱۸۵.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعه الاستقامه، ج۳، ص۱۹۷، حکمت ۱۹۵.    
۶. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ج۱، ص۵۰۴، حکمت ۱۹۵.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۸۰، حکمت ۱۹۵.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۵۸۳.    
۹. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۵۸۴.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۳، ص۵۱۹.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعه فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۲۶۸.    
۱۲. ابن ابی‌الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۱۳.    
۱۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۲۹۰، خطبه ۱۲۸.    
۱۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۱۵، خطبه ۱۲۴.    
۱۵. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۱۸۶، خطبه ۱۲۸.    
۱۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۷۹.    
۱۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۵۴.    
۱۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۲۵۴.    
۱۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۵، ص۳۶۷.    
۲۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۸، ص۲۱۲.    
۲۱. ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج۸، ص۲۱۵.    
۲۲. سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۵۶، حکمت ۳۲۴.    
۲۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۱۸۱، خطبه ۹۰.    
۲۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۲۹۱، خطبه ۱۲۹.    
۲۵. سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۷۰۱، نامه ۵۳.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «بُخل»، ص۱۱۵-۱۱۶.    






جعبه ابزار