بعث (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بعث: (ثُمَّ یَبْعَثُکُمْ فیهِ)«بعث» در سوره
«انعام» به معنای برانگیختن از
خواب و بیدار کردن است.
(وَهُوَ الَّذِي يَتَوَفَّاكُم بِاللَّيْلِ وَيَعْلَمُ مَا جَرَحْتُم بِالنَّهَارِ ثُمَّ يَبْعَثُكُمْ فِيهِ لِيُقْضَى أَجَلٌ مُّسَمًّى ثُمَّ إِلَيْهِ مَرْجِعُكُمْ ثُمَّ يُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ) (اوست آن کسی که
روح شما را در
شب به هنگام خواب می‌گیرد؛ و از آنچه در
روز انجام داده‌اید آگاه است؛ سپس در روز شما را از خواب برمی‌انگیزد؛ و این وضع همچنان ادامه می‌یابد تا سر آمد معیّنی فرا رسد؛ سپس بازگشت شما به سوی اوست؛ آنگاه شما را از آنچه انجام می‌دادید، با خبر می‌سازد.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: از آنجایی که در جمله قبل خوابانیدن را توفی نامیده بود، در این جمله بیدار کردن را بعث نامید، تا مقابل آن جمله قرار گرفته باشد و غرض از این بعث را، عبارت دانست از وفای به اجل مذکور، و به کار بردن آن. و آن اجل وقتی است که در نزد
خدا معلوم و معین است، و زندگی دنیوی انسان یک لحظه از آن تخطی نمی‌کند، هم چنان که در جای دیگر فرموده: (فَاِذا جاءَ اَجَلُهُمْ لا یَسْتَاْخِرُونَ ساعَةً وَ لا یَسْتَقْدِمُونَ) و برای این به کار بردن اجل مسمی را نتیجه قرار داد که چون خدای تعالی به جمیع
گناهان بندگانش واقف است، از این رو اگر می‌خواست، می‌توانست این
قضا را مقرر نفرموده و این
اجل و مهلت را ندهد و به محض اینکه گناهی از کسی سر میزد، او را بدون هیچ مهلتی به
عذاب دچار نموده و هلاکش کند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «بعث»، ص۱۰۴.
