• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بوکوحرام

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



گروه تروریستی «بوکوحرام» یا «جماعةاهل السنة للدعوة و الجهاد‌» یکی‌ از‌ گروه‌های سلفیه جهادی است که از سال ۲۰۰۱ میلادی در شمال نیجریه فعالیت دارد. در‌ چند دهه اخیر، جنبشهای سلفی جهادی در مناطق مختلف جهان به وجود آمدند‌ و اقدامات نظامی فراوانی علیه‌ دولت‌ها‌ و مردم مسلمان و غیرمسلمان انجام دادند. یکی از مناطق مهم فعالیت سلفی جهادی، کشورهای شمال و شمال غرب آفریقا، به خصوص کشورهای نیجریه و تونس است که در این بین کشور نیجریه به‌ عنوان بزرگ‌ترین کشور مسلمان نشین قاره آفریقا، اهمیت بسزایی دارد.
[۱] بیگدلی‌، علی، اسلام در آفریقا، ص۲۲۷.

نیجریه یکی از مهم‌ترین کشورهای شمال غرب آفریقا است که گروه سلفی ـ جهادی جماعه اهل السنه للدعوه و الجهاد (بوکوحرام) عهده‌دار حرکت سلفی جهادی در این کشور است و بیشترین تمرکز آن بر دشمن نزدیک، یعنی مسلمانان نیجریه و به خصوص شیعیان است.
درباره شکل‌گیری این گروه‌ها مانند دیگر گروه‌های‌ سلفیه‌ جهادی تکفیری، دلایل مختلفی بیان می‌شود؛ از جمله عوامل شتاب‌زا در گسترش و تقویت سلفیه جهادی و ایجاد پایگاه نظامی در این مناطق، ظهور نهضت‌های موسوم‌ به‌ بیداری اسلامی در شمال آفریقا و جنوب غرب آسیا بود که حضور و دخالت برخی کشورهای غربی، زمینه را برای رشد و توسعه و قدرت یافتن جنبشهای جهادی تکفیری در کنار نهضت‌های اصیل اسلامی‌ به‌ وجود آورد. رواج افراط‌گرایی در میان مسلمانان در اواخر قرن بیستم، نگرانی مسلمانان از‌ تبلیغات‌ گسترده‌ مسیحیت و نیز رشد مذاهب و فرق مختلف، گسترش تبلیغات و اقتدار آمریکا‌ و دیگر قدرت‌های جهانی در‌این منطقه
[۲] اسلامی‌، حامد، جایگاه بوکوحرام درتاکتیک‌ واستراتژی‌ غرب، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ۱۳۹۳.
و تاثیرپذیری از تبلیغات فرقه‌های انحرافی مانند وهابیت و حمایت دولت‌های ثروتمند‌ عرب‌ را‌ می‌توان از مهم‌ترین دلایل این شکل گیری دانست.
[۳] بطحائی، سیدعلی، «بوکوحرام طعم تلخ اسلام تکفیری باچاشنی عقل‌گریزی وخشونت»، ص۹۱-۹۲.




«جماعةاهل السنة للدعوة و الجهاد‌» یکی‌ از‌ گروه‌های سلفیه جهادی است که از سال ۲۰۰۱ میلادی در شمال نیجریه فعالیت دارد.
[۴] عماد، عبدالغنی، الحرکات الاسلامیة‌ فی‌ الوطن‌ العربی، ج۲، ص۱۵۸۹.
البته برخی شروع آن را به سال‌های قبل نسبت داده‌اند‌.
[۵] امید، محمدجواد، ، بوکوحرام، ج۷، ص۵۸.
از سال ۲۰۰۲ تا سال ۲۰۰۹ میلادی، رهبری جماعة اهل السنة للدعوة و الجهاد (بوکوحرام) بر عهده فردی‌ به‌ نام‌ محمد یوسف بود.
[۶] ani، ‘The Popular Discourses of Salafi Radicalism and Salafi Counter-radicalism in Nigeria: A Case Study of Boko Haram’، Journal of Religion in Africa، Vol. ۴۲.

او فعالیت‌های دینی خود را از حدود‌ سال‌ ۲۰۰۰ میلادی آغاز کرد.
[۷] Østebø، Terje، ‘Islamic Militancy in Africa’، Africa Security Brief No. ۲۳، ۲۰۱۲.
گزارش‌های موجود نشان می‌دهد که او تحت تاثیر شخصی سلفی‌مذهب‌ به‌ نام جعفر محمود آدم، (از مبلغان معروف سلفیه در نیجریه که جلسات‌ متعددی‌ علیه محمد یوسف برگزار کرد)
[۸] The Popular Discourse of ‘The Popular Discourse of Salafi Radicalism and Salafi Counter-radicalism in Nigeria: A Case Study of Boko Haram’، Journal of Religion in Africa،۴۲. no ۲،۲۰۱۲.
بود که در آن‌ زمان‌ در جنبشهای اسلامی نیجریه فعالیت داشت.
[۹] Ezedani، Emenike ،Boko Haram Chibok Girls And All Matters Nigeria Security، ۲۰۱۵، ۶۸-۷۰.

محمد یوسف قصد‌ داشت‌ با تشکیل این گروه، یک‌ دولت‌ اسلامی در‌ شمال‌ کشور‌ نیجریه برپایه تفکر طالبان به وجود‌ آورد‌. او باور داشت که دولت اسلامی می‌بایست در نیجریه یا در صورت‌ امکان‌ در سراسر جهان با «سخنرانی و دعوت‌» تاسیس شود.
[۱۰] Goujon، Emmanuel &‌؛ Aminu Abubakar، Nigeria’s ‘Taliban’ Plot Comeback from Hide-outs، Agence France-Presse. January ۱۱.

از‌این‌رو افرادی از این گروه‌ را‌ به سودان، پاکستان، افغانستان فرستاد تا ضمن جذب کمک‌های مالی، آموزش و آمادگی نظامی‌ ببینند‌ و در صورت نیاز بتوانند در‌ مقابل‌ ارتش‌ نیجریه مقاومت کنند‌.
[۱۱] Nnochiri، Ikechukwu، Danger Alert: Al-Qaeda Boss in West Africa، Boko Haram Scare for Nigeria’s Police Boss،؛ PM News Nigeria. July ۲۳.
جذابیت دعوت محمد‌ یوسف‌ حتی باعث جذب گروهی از دانشجویان دانشگاهای بورنو و یوب به‌این گروه شد.
[۱۲] Lawal، Abdulrafiu، Rage of the Puritans،Tell؛ cited in Onuoha، ‘The Islamist Challenge. ۱۰ August ۲۰۰۹، p ۵۴.


محمد یوسف به مرور‌ زمان‌ و با افزایش‌ نفوذ‌ عربستان‌ سعودی و کمک‌های مالی این‌ کشور به گروه‌های سلفی که از سال ۱۹۸۰ میلادی آغاز شده بود، از این جنبش‌ فاصله‌ گرفت و به جریان فکری از اهل‌ سنّت‌ که‌ با‌ این‌ جنبش در تقابل‌ بود‌ پیوست؛
[۱۳] Ibraheem، Zeenah، ‘The Islamic Awakening: Islamic Struggle، Correct Path to Lasting Success، Islamic Movement of Nigeria’.
زیرا وی عقیده داشت که مسلمانان فقط باید از «سلف واقعی» پیروی کنند.
[۱۴] Zenn، Jacob، Combating Terrorism Center، ‘Leadership Analysis of Boko Haram and Ansaru in Nigeria’. February ۲۴، ۲۰۱۴.

دو‌ گروه سلفی مهمی که در این جریانات‌ در‌ شمال‌ نیجریه‌ و در‌ دهه‌ ۱۹۸۰ میلادی بوجود آمدند، عبارت بودند از:
۱. «جماعة تجدید الاسلام» به معنای گروه احیای اسلام؛
[۱۵] Adesoji، ‘The Boko Haram Uprising and Islamic Revivalism in Nigeria’، Africa Spectrum. Vol. ۴۵، No. ۲. ۲۰۱۰، p ۹۵–۹۸.

۲. «جماعة ازالة البدعة و احیاء السنة» به معنای گروهی برای‌ از بین بردن بدعت و پایه‌ریزی دوباره سنّت.
محمد یوسف به «بورنو» (ایالتی در شمال نیجریه به مرکزیت مایدوگوری) رفت تا از این دو جریان برای جذب نیرو استفاده کند.
[۱۶] ‘Nigeria: Borno State Residents Not Yet Recovered from Boko Haram Violence’، ۴ November ، ۲۰۰۹.

درسال ۱۹۹۴ میلادی او دیگر به عنوان امیر «جماعة تجدید الاسلام» شناخته می‌شد. اعضای جماعة تجدید الاسلام بیشتر شامل تندروهای جنبش اسلامی نیجریه، مخالفان دولت و کسانی‌که علیه‌ رهبران‌ دینی طرد شده نیجریه فعالیت می‌کردند، بودند و برخلاف گذشته، با تاسی از تعالیم سلفی عربستان سعودی فعالیت می‌کردند.
[۱۷] Zenn، Jacob، Combating Terrorism Center، ‘Leadership Analysis of Boko Haram and Ansaru in Nigeria’. February ۲۴، ۲۰۱۴

محمد یوسف‌ در‌ اواخر قرن بیستم و اوایل سال‌ ۲۰۰۰‌ میلادی، با جنبش ازاله که هدف از تاسیس آن، اصلاح اسلام در منطقه و جلوگیری از نفوذ صوفی‌ها بود، پیوند خورد و آنها را وارد جنبش‌ خود‌ کرد.
[۱۸] Ben Amara، Ramzi، ‘The Izala Movement in Nigeria: Its split، Relationship to Sufis and Perception of Sharia Re implementation’، unpublished PhD dissertation، submitted to the University of Bayreuth. ۲۰۱۱.
وی‌ در سال ۲۰۰۲ میلادی دیگر رهبری شناخته شده بود و با عقاید سلفی جعفر محمود آدم به مخالفت علنی برخاست. این جریان باعث شد تا محمد یوسف به جایگاه نماینده بورنو‌ در‌ شورای عالی شریعت در نیجریه برسد؛ جایگاهی که بعدها توانست به واسطه آن پیروان زیادی را به سوی خود جذب کند.
با گذشت زمان و نارضایتی این شورا از عملکرد دولت‌ نیجریه‌ در گسترش‌ قوانین شریعت اسلامی، یوسف تصمیم گرفت تا جنبشی را با عنوان اهل السنة و الجماعة الهجرة یا «پیروان‌ سنت و جامعه» تشکیل دهد.
[۱۹] Zenn، Jacob، ‘Nigerian al-Qaedaism’؛Abeeb Olufemi Salaam، ‘The Psychological Make-up of Mohammed Yusuf’، e-ir. info، ۴ November ۲۰۱۳.
وی قبل از سفر به‌ عربستان‌ سعودی‌ افرادی را مامور کرد تا مسئولیت این جنبش نوپا را به عهده گیرند؛ جنبشی که بعدها گرایش‌های ‌ضد‌ دولت‌های غربی نیز به خود گرفت. کسانی که تحصیلات و فرهنگ غربی را محکوم‌ کرده‌ و آن‌ را مضر دانستند، بعدها نام خود را به جماعة اهل السنة للدعوة و الجهاد تغییر دادند‌ و به «بوکوحرام» مشهور شدند.

پس از سال ۲۰۰۴ میلادی و زمانی که اختلافات‌ بین یوسف و جعفر محمود‌ بیشتر‌ آشکار شد،
[۲۰] ، Sani، ‘The Popular Discourses of Salafi Radicalism and Salafi Counter-radicalism in Nigeria: A Case Study of Boko Haram’، Journal of Religion in Africa، Vol. ۴۲، p ۱۱۸–۴۴.
آن‌ها جزواتی در زمینه سلامت و بهداشت، اشتغال، دولت و آموزش که نظرات آنها را در برداشت، منتشر کردند.
[۲۱] Loimeier، Roman، ‘Boko Haram: The Development of a Militant Religious Movement in Nigeria’، Africa Spectrum، Vol. ۴۷، No. ۲-۳. ۲۰۱۲، pp. ۱۳۷–۵۵.
آن دو‌ بیشتر در زمینه آموزش باهم اختلاف داشتند. جعفر محمود بر اهمیت آموزش به شیوه سکولار غربی پافشاری داشت، اما یوسف اظهار می‌داشت این نوع آموزش از بین برنده یکتاپرستی است.
[۲۲] Loimeier Roman، ‘Boko Haram: The Development of a Militant Religious Movement in Nigeria’، Africa Spectrum، Vol. ۴۷، No. ۲-۳. ۲۰۱۲، pp. ۱۳۷–۵۵.
به نظر وی آموزش سکولار به دلیل گسترش فرهنگ غرب، جامعه مسلمان را به فساد تحدید می‌کند، بنابراین به عنوان فاکتور اصلی ممانعت کننده از تحقق یک‌ نظم‌ اسلامی به شمار می‌آمد.
[۲۳] Loimeier، Roman، ‘Boko Haram: The Development of a Militant Religious Movement in Nigeria’، Africa Spectrum، Vol. ۴۷، No. ۲-۳، ۲۰۱۲، p ۱۳۷–۵۵.

پس از مرگ یوسف در جولای ۲۰۰۹ میلادی، این دسته از شبه نظامیان توسط ابوبکر شیکائو جانشین یوسف با نام‌ جماعة‌ اهل السنة للدعوة والجهاد اداره می‌شود که بعدها به «بوکوحرام» معروف شد. رشد بوکوحرام همزمان با رشد نارضایتی‌ها از دولت به‌دلیل گسترش فقر حاصل بود.
[۲۴] J Peter، ‘Boko Haram’s Evolving Threat’، Africa Security Brief، ۲۰ April ۲۰۱۲، p ۱.
در حالیکه‌ یوسف‌ توانست‌ جوانانی را که تازه مسلمان‌ شده‌ بودند‌ و‌ اندک عقیده‌ای داشتند، برای جذب و بعدها آموزش به گروه خود دعوت کند تا شاید بتوانند ‌ ‌جامعه اسلامی کاملی را به وجود‌ آورند‌ که‌ در آن همه از موقعیت‌های مساوی برخوردار‌ باشند‌، ‌اما با روی کار آمدن شیکائو و کشته شدن بیش از هزار نفر از اعضای بوکوحرام در یورش ارتش نیجریه‌ به‌ آن‌ها‌،
[۲۵] Hill۲۰۱۰، p. ۲۷؛ Onuoha، Freedom C، ‘The Islamist Challenge: Nigeria’s Boko Haram Crisis Explained’، African Security Review، Vol. ۱۹، No. ۲. July ۲۰۱۰، p۵۸-۶۰. ‌
این گروه تصمیم گرفت‌ تا این بار به وسیله «جهاد» و نه از راه «دعوت» یک دولت اسلامی در نیجریه تشکیل دهد.

بوکوحرام‌ در‌ حال‌ حاضر در مرز کامرون و نیجریه به تربیت نیروهای شبه نظامی خود‌ می‌پردازد‌. رهبر جدید این گروه بر این باور است که‌ تا‌ زمانی‌ که دولت اسلامی در نیجریه تشکیل نشود و یا این کشور نوع اسلامی‌ را‌ که‌ بوکوحرام در نظر دارد اجرا نکند، بوکوحرام نمی‌تواند با دولت نیجریه بر سر راه‌ حل‌ صلح‌ به گفتگو بنشیند.
[۲۶] AmericanAmerican Foreign Policy Council، (August ۲۰۱۴.) Boko Haram.

بوکوحرام که تا کنون بیش از‌ هزار‌ حمله تروریستی انجام داده است، بیش از ده هزار نفر را نیز در‌ نیجریه‌ به‌ کام مرگ کشانده است. اهداف اصلی این گروه بیشتر رهبران دینی، کلیساها، مدارس، ساختمان‌های‌ دولتی‌ و پست‌های مرزی بوده است. این گروه شبکه‌ای از منابع مالی، لوجستیکی، آموزشی و نظامی‌ را‌ در‌ آفریقا و ب‌ویژه در شمال مالی و سومالی، برپاکرده و در مواردی دولت‌های غربی را تهدید و با رهبران‌ القاعده‌ نیز روابط آشکار و نهانی داشته است.
[۲۷] Abubakar، Abeeb Olufemi، Nigerian Islamist Sect Threaten to Widen Attacks، ۲۰۱۲.



اگرچه‌ بوکوحرام در اواخر قرن بیستم، مسلحانه عمل نمی‌کرد و جریانی به نسبت صلح‌جو بود و دولت نیز‌ تقریبا‌ کاری‌ به این گروه نداشت، اما نخستین بار در تاریخ ۲۴ دسامبر ۲۰۰۳‌ میلادی‌، به نیروهای امنیتی دولت در ایستگاه‌های پلیس و ساختمان‌های عمومی شهرهای گیام و کاناما در‌ایالت یوب، یورش‌ برد‌.
[۲۸] Salaam، ۲۰۱۲، p ۱۴۷–۶۲؛ Onuoha، Freedom C، ‘The Islamist Challenge: Nigeria’s Boko Haram Crisis Explained’، African Security Review، Vol. ۱۹، No. ۲. July ۲۰۱۰،p ۵۴–۶۷.
این گروه سه روز‌ در‌این ساختمان‌ها حضور نظامی داشت و پرچم طالبان‌ افغانستان‌ را‌ برفراز آن ساختمان‌ها برافراشت.
[۲۹] Onuoha، Freedom C، ‘The Islamist Challenge: Nigeria’s Boko Haram Crisis Explained’، African Security Review، Vol. ۱۹، No. ۲. July ۲۰۱۰، p ۵۴‌–۶۷‌.
پس از یورش پلیس و پراکنده کردن اعضای این گروه از آن منطقه، سرانجام‌ ۱۸‌ نفر از اعضای بوکوحرام کشته‌ و ده‌ها‌ نفر زخمی‌ و دستگیر‌ شدند‌.
[۳۰] Nigeria Newsline، ‘Nigeria: Timeline of Boko Haram activity’. ۷ October ۲۰۱۱.
در این سال‌، سه‌ حمله دیگر نیز به بوکوحرام نسبت داده شد؛ در ژوئن ۲۰۰۴ میلادی‌، چهار‌ عضو این گروه پس از درگیری‌ها‌ در دسامبر دستگیر شدند‌ که‌ این دستگیری به عملیاتی انتقام‌جویانه‌ توسط‌ گروه برای دست آوردن ادوات نظامی بیشتر منجر شد.
[۳۱] International Crisis Group، Understanding Islamis، E. book، Mar ۲،۲۰۰۵، ۲۰۱۰، p ۳۶.

در ۲۱ دسامبر سال ۲۰۰۴‌ میلادی‌، اعضای‌ این گروه به‌ ایستگاه‌های‌ پلیس در باما و گوزا‌ در‌ ایالت بورنور حمله کردند و تعدادی از نیروهای پلیس را کشتند. در ۸ اکتبر سال ۲۰۰۴‌ میلادی‌، در حمله‌ای دیگر به گشت پلیس‌ در‌ نزدیکی دریاچه‌ چاد‌ باعث‌ کشته شدن ۳ افسر پلیس‌ واسارت۱۲ نفر دیگر شد که تمامی گروگان‌ها را اعدام کردند.
[۳۲] باشگاه خبرنگاران جوان، ۱۳۹۳‌.


یوسف‌ محمد اولین بار در ماه نوامبر‌ سال‌ ۲۰۰۸‌ میلادی‌ دستگیر‌ شد، اما به‌ سرعت‌ در ژانویه سال ۲۰۰۹میلادی توسط دادگاه عالی ابوجا آزاد شد. بین ماه‌های فوریه و آوریل سال‌ ۲۰۰۹‌ میلادی‌، شخصی به نام کیلکام که گفته می‌شد‌ نفر‌ دوم‌ بعد‌ از‌ یوسف‌ است، دستگیر و به کشور نیجر بازگردانده شد.
[۳۳] Taiwo، Juliana، ، and Michael Olugbode، Nigeria: Boko Haram Leader Killed، This Day،۳۱ July ۲۰۰۹.
در این زمان محمد یوسف هیچ محدودیتی را در حمله به مقامات و رویارویی با آنها نمی‌دید. این گروه‌ در تابستان سال ۲۰۰۹ حداقل ۱۰ حمله مسلحانه را علیه کلیساها، مقر نیروهای امنیتی، مدارس، زندان‌ها و اهداف بزرگ دیگر به انجام رساند. در این حملات بی‌سابقه که با واکنش پلیس‌ نیز‌ همراه بود، حدود ۳۰۰ کشته و صدها زخمی برجای ماند که با اعزام نیروهای ارتش، تعداد کشته‌ها به بیش از هزار تن رسید. در این سرکوب‌ها بود که محمد یوسف‌ دستگیر‌ و توسط پلیس اعدام شد.
[۳۴] Menner، Scott and Erin Miller، ‘FTO Designation: Boko Haram and Ansaru’، Background Report، Start ،November ۲۰۱۳.
این اقدام پلیس و نیز به قدرت رسیدن ابوبکر شیکائو به عنوان رهبر این گروه، باعث گسترش اقدامات‌ نظامی‌ و قتل و کشتار مردم توسط بوکوحرام‌ شد‌. پس از آن برخی خبرگزاری‌ها بیان داشتند که بوکوحرام باگروه‌های دیگردرآفریقا ازجمله «القاعده در مغرب اسلامی» و «الشباب سومالی» ارتباط برقرارکرده است و اظهار داشتند‌ که‌ وی گرایش‌های آخرالزمانی دارد‌.
[۳۵] یورونیوزفارسی‌، ۲۰۱۴.

به گزارش سایت‌های ثبت تروریسم در جهان، بوکوحرام در سال ۲۰۱۴ حدود ۶۶۴۴ نفر را در نیجریه کشته است که ۲۰ درصد آنها شیعیان بوده‌اند. از این رو‌این‌ کشور بعد از عراق، بیشترین حملات تروریستی را در مقایسه با کل حملات تروریستی در دنیا در سال ۲۰۱۴ بدلیل وجود گروه‌های تروریستی متعدد و متنوع تجربه کرده است.
[۳۶] Institute for Economic and Peace، ‘Global-Terrorism-Index-۲۰۱۵’.



بوکوحرام‌ هر شخص یا گروهی را که از ایدئولوژی تندرو آنها پیروی نکند، چه مسلمان‌ و چه‌ غیر مسلمان، برای رسیدن به اهداف خود به وجود آوردن یک دولت اسلامی‌ تکفیر‌ می‌کند‌.
[۳۷] Mneimneh، H;Takfirism،؛ Critical Threats، ۱ October ۲۰۰۹.
بوکوحرام شیعیان را بدعت‌گذار و غیر مسلمان می‌داند و ریختن خون‌شان را مباح اعلام‌ کرده‌اند.
[۳۸] Obasi، Nnamdi ‘New Risks on Nigeria’s ShiiteFault Line’، Crisis Group، December ۱۶، ۲۰۱۵.

از این رو در یک حمله انتحاری در شمال شرقی‌ نیجریه‌ در‌ شهر پوتیسکام، یک مسجد متعلق به شیعیان را که نمازگزاران در آن نماز می‌خواندند، منفجر‌ کرد‌ند. در نتیجه این حمله، سه تن از نماز گزاران‌ کشته‌ و ده‌ها تن زخمی شدند. از ماه می‌۲۰۱۳م، حملات بوکوحرام در این شهر که به‌ کشته‌ و زخمی‌ شدن تعداد زیادی از شیعیان منجر شد، چهار برابر اعلان شده است‌. همچنین‌ در ۲۷ نوامبر سال ۲۰۱۴ و پس از بیعت بوکوحرام با داعش، حملات خونین دیگری را علیه‌ دسته‌ عزاداران حسینی در ایالت کانو اجرا کردند که در آن بیش از‌ ۲۱‌ نفر کشته شدند.
[۳۹] Institute for Economic and Peace، ‘Global-Terrorism-Index-۲۰۱۴’.



‌ایدئولوژی جماعة اهل السنة للدعوة‌ و الجهاد‌ (بوکوحرام) برپایه تفکر سلفی جهادی است. با این تفاوت اصلی که آنها پایه‌ و اساس‌ زوال و ضعف دین را سیستم‌ آموزشی‌ غربی می‌دانند‌
[۴۰] European Commission's Expert Group on Violent Radicalisation، ;Radicalisation Processes Leading to Acts of Terrorism؛، A Concise Report submitted to the European Commission. ۱۵ May ۲۰۰۸.
و به همین جهت‌ به‌ «بوکوحرام» (تحصیلات غربی، حرام است.) معروف شده‌اند. ایدئولوژی این گروه برگرفته از‌ تفکر سلفی‌ جهادی است که اساس آن تکفیر‌ دیگران است
[۴۱] Insurgency in Nigeria: Islamism and Militancy in Northern Nigeria;، (NIPSS.)، Kuru، Plateau state. ۲۰۱۲.
و معتقدند باید ‌ ‌اسلام را‌ از‌ «تغییرات بیرونی» که به آن وارد شده است، پاک کرد و برای بازگشت به‌ «سلف‌»، یعنی دوران حضرت محمد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و پیروانش‌، تلاش‌ نمود‌.
[۴۲] International Crisis Group، Understanding Islamis، E. book، Mar ۲،۲۰۰۵، p۱۱.
از این رو‌ تفکر سلفیه‌ جهادی استفاده کردن از هر نوع ابزار را برای بازگرداندن دین به همان شکل‌ اولیه‌ و «پاکش» مجاز می‌داند. تفکر تکفیری در‌ بوکوحرام‌ بسیار رایج‌ است‌ تا‌ جایی که این گروه‌، دولت نیجریه را کافر و در چاله‌ای پر از گناه می‌داند و به آنها لقب «فاسقون» می‌دهد‌. آنها‌ معتقدند که بهترین راه برای مسلمانان‌ این‌ کشور‌، دور‌ شدن‌ آنها از این‌ جامعه‌ و انتقال به جایی است که در آنجا حکومت اسلامی برپاشده باشد.
افزون بر مقابله بوکوحرام با‌ مسلمانان‌، ابوبکر‌ شیکائو رهبر این گروه، غربی‌ها را نیز‌ به‌ ایجاد‌ فساد‌ و فقر‌ در‌ میان مردم نیجریه متهم کرده است و تصریح نموده است که همان طور که من به کشتن چارپایان و ماکیان علاقه دارم، به کشتن کسانی علاقه دارم که خداوند‌ مرا به قتل آنها امر کرده است.
[۴۳] سایت خبری فرانس، ۲۰۱۴.



‌در‌ ۸ مارس ۲۰۱۵ میلادی، بوکوحرام با گروه داعش (تنظیم الدولة الاسلامیة) بیعت کرد و ابوبکر شیکائو در توئیتر خود نوشت: «ما بیعت خود را با خلیفه‌ (ابوبکر‌ بغدادی) آشکار می‌کنیم و در‌ سختی‌ و آسانی سخنان وی را می‌شنویم و اطاعت می‌کنیم». پس از آن خبرهایی از همراهی بوکوحرام با داعش در فضای مجازی پخش شد که در آن از پرچم سیاه داعش استفاده شده‌ بود‌. داعش نیز در ۱۲ مارس سال ۲۰۱۵ میلادی، با قبول بیعت بوکوحرام، اسم این گروه را به «ولایت غرب افریقیه» تغییر داد.
[۴۴] http://fa. alalam.ir/news/۱۶۸۲۱۶۲.



۱. بیگدلی‌، علی، اسلام در آفریقا، ص۲۲۷.
۲. اسلامی‌، حامد، جایگاه بوکوحرام درتاکتیک‌ واستراتژی‌ غرب، تهران: مرکز اسناد انقلاب اسلامی، ۱۳۹۳.
۳. بطحائی، سیدعلی، «بوکوحرام طعم تلخ اسلام تکفیری باچاشنی عقل‌گریزی وخشونت»، ص۹۱-۹۲.
۴. عماد، عبدالغنی، الحرکات الاسلامیة‌ فی‌ الوطن‌ العربی، ج۲، ص۱۵۸۹.
۵. امید، محمدجواد، ، بوکوحرام، ج۷، ص۵۸.
۶. ani، ‘The Popular Discourses of Salafi Radicalism and Salafi Counter-radicalism in Nigeria: A Case Study of Boko Haram’، Journal of Religion in Africa، Vol. ۴۲.
۷. Østebø، Terje، ‘Islamic Militancy in Africa’، Africa Security Brief No. ۲۳، ۲۰۱۲.
۸. The Popular Discourse of ‘The Popular Discourse of Salafi Radicalism and Salafi Counter-radicalism in Nigeria: A Case Study of Boko Haram’، Journal of Religion in Africa،۴۲. no ۲،۲۰۱۲.
۹. Ezedani، Emenike ،Boko Haram Chibok Girls And All Matters Nigeria Security، ۲۰۱۵، ۶۸-۷۰.
۱۰. Goujon، Emmanuel &‌؛ Aminu Abubakar، Nigeria’s ‘Taliban’ Plot Comeback from Hide-outs، Agence France-Presse. January ۱۱.
۱۱. Nnochiri، Ikechukwu، Danger Alert: Al-Qaeda Boss in West Africa، Boko Haram Scare for Nigeria’s Police Boss،؛ PM News Nigeria. July ۲۳.
۱۲. Lawal، Abdulrafiu، Rage of the Puritans،Tell؛ cited in Onuoha، ‘The Islamist Challenge. ۱۰ August ۲۰۰۹، p ۵۴.
۱۳. Ibraheem، Zeenah، ‘The Islamic Awakening: Islamic Struggle، Correct Path to Lasting Success، Islamic Movement of Nigeria’.
۱۴. Zenn، Jacob، Combating Terrorism Center، ‘Leadership Analysis of Boko Haram and Ansaru in Nigeria’. February ۲۴، ۲۰۱۴.
۱۵. Adesoji، ‘The Boko Haram Uprising and Islamic Revivalism in Nigeria’، Africa Spectrum. Vol. ۴۵، No. ۲. ۲۰۱۰، p ۹۵–۹۸.
۱۶. ‘Nigeria: Borno State Residents Not Yet Recovered from Boko Haram Violence’، ۴ November ، ۲۰۰۹.
۱۷. Zenn، Jacob، Combating Terrorism Center، ‘Leadership Analysis of Boko Haram and Ansaru in Nigeria’. February ۲۴، ۲۰۱۴
۱۸. Ben Amara، Ramzi، ‘The Izala Movement in Nigeria: Its split، Relationship to Sufis and Perception of Sharia Re implementation’، unpublished PhD dissertation، submitted to the University of Bayreuth. ۲۰۱۱.
۱۹. Zenn، Jacob، ‘Nigerian al-Qaedaism’؛Abeeb Olufemi Salaam، ‘The Psychological Make-up of Mohammed Yusuf’، e-ir. info، ۴ November ۲۰۱۳.
۲۰. ، Sani، ‘The Popular Discourses of Salafi Radicalism and Salafi Counter-radicalism in Nigeria: A Case Study of Boko Haram’، Journal of Religion in Africa، Vol. ۴۲، p ۱۱۸–۴۴.
۲۱. Loimeier، Roman، ‘Boko Haram: The Development of a Militant Religious Movement in Nigeria’، Africa Spectrum، Vol. ۴۷، No. ۲-۳. ۲۰۱۲، pp. ۱۳۷–۵۵.
۲۲. Loimeier Roman، ‘Boko Haram: The Development of a Militant Religious Movement in Nigeria’، Africa Spectrum، Vol. ۴۷، No. ۲-۳. ۲۰۱۲، pp. ۱۳۷–۵۵.
۲۳. Loimeier، Roman، ‘Boko Haram: The Development of a Militant Religious Movement in Nigeria’، Africa Spectrum، Vol. ۴۷، No. ۲-۳، ۲۰۱۲، p ۱۳۷–۵۵.
۲۴. J Peter، ‘Boko Haram’s Evolving Threat’، Africa Security Brief، ۲۰ April ۲۰۱۲، p ۱.
۲۵. Hill۲۰۱۰، p. ۲۷؛ Onuoha، Freedom C، ‘The Islamist Challenge: Nigeria’s Boko Haram Crisis Explained’، African Security Review، Vol. ۱۹، No. ۲. July ۲۰۱۰، p۵۸-۶۰. ‌
۲۶. AmericanAmerican Foreign Policy Council، (August ۲۰۱۴.) Boko Haram.
۲۷. Abubakar، Abeeb Olufemi، Nigerian Islamist Sect Threaten to Widen Attacks، ۲۰۱۲.
۲۸. Salaam، ۲۰۱۲، p ۱۴۷–۶۲؛ Onuoha، Freedom C، ‘The Islamist Challenge: Nigeria’s Boko Haram Crisis Explained’، African Security Review، Vol. ۱۹، No. ۲. July ۲۰۱۰،p ۵۴–۶۷.
۲۹. Onuoha، Freedom C، ‘The Islamist Challenge: Nigeria’s Boko Haram Crisis Explained’، African Security Review، Vol. ۱۹، No. ۲. July ۲۰۱۰، p ۵۴‌–۶۷‌.
۳۰. Nigeria Newsline، ‘Nigeria: Timeline of Boko Haram activity’. ۷ October ۲۰۱۱.
۳۱. International Crisis Group، Understanding Islamis، E. book، Mar ۲،۲۰۰۵، ۲۰۱۰، p ۳۶.
۳۲. باشگاه خبرنگاران جوان، ۱۳۹۳‌.
۳۳. Taiwo، Juliana، ، and Michael Olugbode، Nigeria: Boko Haram Leader Killed، This Day،۳۱ July ۲۰۰۹.
۳۴. Menner، Scott and Erin Miller، ‘FTO Designation: Boko Haram and Ansaru’، Background Report، Start ،November ۲۰۱۳.
۳۵. یورونیوزفارسی‌، ۲۰۱۴.
۳۶. Institute for Economic and Peace، ‘Global-Terrorism-Index-۲۰۱۵’.
۳۷. Mneimneh، H;Takfirism،؛ Critical Threats، ۱ October ۲۰۰۹.
۳۸. Obasi، Nnamdi ‘New Risks on Nigeria’s ShiiteFault Line’، Crisis Group، December ۱۶، ۲۰۱۵.
۳۹. Institute for Economic and Peace، ‘Global-Terrorism-Index-۲۰۱۴’.
۴۰. European Commission's Expert Group on Violent Radicalisation، ;Radicalisation Processes Leading to Acts of Terrorism؛، A Concise Report submitted to the European Commission. ۱۵ May ۲۰۰۸.
۴۱. Insurgency in Nigeria: Islamism and Militancy in Northern Nigeria;، (NIPSS.)، Kuru، Plateau state. ۲۰۱۲.
۴۲. International Crisis Group، Understanding Islamis، E. book، Mar ۲،۲۰۰۵، p۱۱.
۴۳. سایت خبری فرانس، ۲۰۱۴.
۴۴. http://fa. alalam.ir/news/۱۶۸۲۱۶۲.



حسنی نسب، مرتضی، فصلنامه علمی تخصصی معارف اسلامی، مقاله «جریان‌شناسی سلفیه تندرو در نیجریه»، تاریخ بازیابی:۱۳۹۹/۲/۳۰.    





جعبه ابزار