بهلول بن امیرجمشید
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بهلول، فرزند امیرجمشید، یکی از امرای طایفۀ دُنبلی میباشد.
بهلول، فرزند امیرجمشید، یکی از امرای طایفۀ دُنبلی، خاندانی که چند
سده در نقاطی از
آذربایجان و
کردستان فرمانروایی داشتند.
(دربارۀ دنبلیها به اینجا رجوع کنید
).
پدر بهلول نیز از فرمانروایان کرد بود که پیشتر با غازانخان (حک ۶۹۴-۷۰۴ق/۱۲۹۵-۱۳۰۴م)، به ستیز برخاسته، و بعدها در ۷۲۵ق/۱۳۲۵م در نبردی با سپاهیان
مغول در کوه چلهخانه کشته شده بود.
بهلول پس از پدر،
تبریز را مرکز فرمانروایی خود قرار داد.
از رویدادهای دورۀ
حکومت این فرمانروای کرد، آگاهی چندانی در دست نیست، جز آنکه در ۷۶۰ق/۱۳۵۹م درگذشت و در قلعۀ بای، در کنار آرامگاه نیای بزرگش امیراحمد مدفون گردید.
(۱) شرفخان بدلیسی، شرف نامه، به کوشش محمدعلی عونی، قاهره، الازهر.
(۲)
عبدالعزیز جواهرکلام، آثار الشیعة الامامیه، ج۳، تهران، ۱۳۴۸ش، ج۴، ترجمۀ علی جواهر کلام، تهران، ۱۳۰۷ش.
(۳) محمدامین زکی، تحقیقی تاریخی دربارۀ کرد و کردستان، ترجمۀ حبیبالله تابانی، تبریز، ۱۳۷۷ش.
(۴) محمدامین زکی، مشاهیر الکرد و کردستان فیالدور الاسلامی، بغداد، ۱۳۶۴ق/۱۹۴۵م.
دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «بهلول»، شماره۵۲۷۷.