بنی سویف
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بَنی‌ْسُوَیْف، شهری در شمال شرقی
مصر در کرانه
رود نیل و مرکز استانی به همین نام بود. استان بنی‌سویف با مساحتی حدود ۱۳۲۲، کم۲ و جمعیتی حدود ۰۰۰، ۲، ۲۲۳ تن (۱۳۸۳ش/۱۰۰۴م) در جنوب
قاهره واقع است.
خاک حاصل‌خیز ناشی از ته‌نشین شدن سیلاب‌های
رود نیل و دسترسی آسان به
آب این رودخانه که به وسیله شبکه عظیم آبیاری و نهرهای پرشاخه‌ای، چون بحر یوسف، بنی‌عدی و نهر ابراهیم کشتزارهای این منطقه را آبیاری می‌کند، استان بنی‌سویف را یکی از مراکز مهم کشاورزی
مصر ساخته است. این امکانات سبب شده است تا دولت مصر در ۱۳۴۳ش/۱۹۶۴م اقدام به سرمایه‌گذاری عظیم ملی برای توسعه کشاورزی منطقه نماید. از این‌رو، کلیه واحدهای کوچک و پراکنده روستایی در واحدهای تعاونی کشاورزی ادغام شدند.
در گذشته اهمیت بنی‌سویف بیشتر به سبب تولیدات
پشم آن بوده است، اما امروزه مهم ترین فرآورده کشاورزی آن
پنبه است.
واقع شدن بنی‌سویف بر سر راه‌های ارتباطی که شمال و جنوب مصر را به یکدیگر متصل می‌سازد، سبب رشد اقتصادی و رونق بازرگانی آن شده، و بر اهمیت این شهر افزوده است.
عبور راه‌هایی از بنی‌سویف که به نواحی باستانی مصر منتهی می‌گردد، این شهر را به یکی از مراکز جهانگردی مصر بدل ساخته است.
در ۱۳۸۳ش/۲۰۰۴م شهر بنی‌سویف ۶۰۰، ۲۰۵ تن جمعیت داشته است.
مقام شیخه حوریه در
مسجد جامع البحر زیارتگاه اهالی بنی سویف است.
وجود آثار باستانی متعلق به دوران فراعنه در شهر باستانی هراکلئوپولیس در ۱۶کیلومتری بنی‌سویف، نشانه‌ای از پیشینه کهن این شهر است.
ظاهراً این شهر مقارن ظهور
اسلام اهمیت و اعتبار گذشته خود را از دست داده بود، زیرا پس از ظهور اسلام در کتب فتوح و منابع جغرافیایی سده‌های نخستین اسلامی نامی از این شهر دیده نمی‌شود. به گفته
سخاوی نام اصلی قدیم آن بِنِمْسُوَیْه بوده است. از این شهر به صورت‌های منقوسنه
و مَنفَسوَیه
نیز یاد شده است. ناحیه بنی سویف حدود ۴۲۰، ۳ فدان (یک جریب زمین در مصر) وسعت داشته که حدود ۹۰ فدان آن زیر کشت بوده، و ارزش محصولات آن حدود ۱۷هزار
دینار بوده است.
لئون افریقی (د ۹۵۶ق/۱۵۴۹م) بنی‌سویف را شهری کوچک در کنار نیل با زمین‌های مساعد برای کشت
کتان و
کنف وصف کرده است و به گفته همو پنبه این شهر به مرغوبیت شهرت داشت و به دیگر نقاط حتی به نواحی دور دست صادر می‌شده، و از آن پارچه‌های لطیف و بادوام بافته می‌شده است.
در حمله
ناپلئون بناپارت به مصر در ۱۲۱۴ق/۱۷۹۹م بنی‌سویف به تصرف نیروهای فرانسوی درآمد.
در عهد
محمد علی پاشا (حک ۱۲۲۰،۱۲۶۴ق/۱۸۰۵، ۱۸۴۸م)،
حاکم مصر بنی‌سویف بار دیگر مورد توجه قرار گرفت و رونق از دست رفته خود را باز یافت
زین العابدین شیروانی در سده ۱۳ق/۱۹م این شهر را دیده، و آن را قصبه‌ای با هزار خانه وصف کرده است.
(۱) ابن جیعان، یحیی، التحفه السنیه باسماء البلاد المصریه، به کوشش برنهارد موریتس، قاهره، ۱۸۹۸م.
(۲) ابن دقماق، ابراهیم، الانتصار، بیروت، ۱۳۱۰ق/۱۸۹۳م.
(۳) زین العابدین شیروانی، بستان السیاحه، تهران، ۱۳۱۵ق.
(۴) سخاوی، محمد، الضوء اللامع، بیروت، دارمکتبه الحیاه.
(۵) العرب فی ریف مصر و صحراواتها، ترجمه زهیرشایب، قاهره، ۱۹۸۰م.
(۶)
لئون افریقی، حسن بن محمد وزان، وصف
افریقیا، ترجمه محمد حجی و محمد اخضر، بیروت، ۱۹۸۳م.
(۷) Britannica, micropaedia, ۱۹۷۸.
(۸) EI ۲.
(۹) Encarta reference Library, ۲۰۰۳.
(۱۰) The World Gazetteer, www world - gazetteer com/r/r _ eg htm.
دانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «بنی‌سویف»، شماره۵۱۴۰.
