بنو حسان
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بَنوحَسّان، شاخه‌ای از قبیله کِندِه در جنوب
عربستان بودند.
بنوحسّان در حَضْرَموت می‌زیستند و نسب آنان به حسّان بن معاویة بن حارث بن معاویة بن ثَور بن مُرتِع بن کِنده می‌رسد. یکی از افراد این خاندان، عبدالرحمان بن علی بن (با) حَسّان الحَضرمی (۷۵۰ـ ۸۱۸)، صاحب کتاب
تاریخ ابن حسّان یا تاریخ البهاء است که عبدالله بن
احمد بامَخْرَمه (۸۳۳ ـ۹۳۰) و پسرش، الطیّب (۸۷۰ ـ۹۴۷) در کتاب رجال خود، قِلاَ دَة النَحر از اثر او بهره برده‌اند. نسخه‌ای از تاریخ ابن حسّان در کتابخانه بودلیان موجود است. سَقّاف از سایر آثار او نام برده است که ظاهراً از میان رفته‌اند.
قَلقَشَندی
از بنوحسّان دیگری یاد کرده است که به عُذْرَة بن زیداللات، شاخه‌ای از
قبیله کَلب ، منسوب‌اند. ابن حائک در اِکلیل، از دیگر اعضای این خاندان، همراه با تبارنامه آل حسّان ذی الشَعبَین نام برده است.
(۱) ابن حائک، کتاب الاکلیل، نسخه خطی برلین.
(۲) چاپ اسکار لوفگرن، در tabih § Sدdarabisches Mus، اوپسالا ۱۹۵۳.
(۳) عبدالله بن
محمد سقّاف، تاریخ الشعراء الحضرمیین، قاهره ۱۳۵۳.
(۴) محمدامین سویدی، سبائک الذهب فی معرفة قبائل العرب، نجف ۱۳۴۵.
(۵) (
احمد بن علی قلقشندی، نهایة الارب فی معرفة انساب العرب، بیروت ۱۴۰۵/۱۹۸۴).
(۶) O Lخfgren,"غber Abu ¦ Mah ¤ rama's K ¤ ila ¦ dat al-nah ¤ r", MO , XXV (۱۹۳۱) , ۱۲۰-۱۳۹;.
(۷) R B Serjeant, "Materials for South Arabian history", BSO (A) S , XIII (۱۹۵۰) , ۲۹۹;.
(۸) idem, The Portuguese off the South Arabian coast , Oxford ۱۹۶۳, ۵۳;.
(۹) idem, The Saiyids of H ¤ ad ¤ ramawt , London ۱۹۵۷, II
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «بنو حسان»، شماره۱۹۱۳.
