بُلغَت (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بُلغَت (به ضم باء و سکون لام) از
مفردات نهج البلاغه، به معنای کفایت است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص
قناعت داشتن در زندگی، از این واژه استفاده نموده است.
مواردی متعدد از این مادّه در «
نهج‌البلاغه» آمده است.
بُلغَت (به ضم باء و سکون لام) به معنای کفایت آمده است.
یکی از مواردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:
امام (صلوات‌الله‌علیه) در بیانی قناعت داشتن در زندگی را این‌گونه معرفی می‌نماید:
«وَ مَنِ اقْتَصَرَ عَلَى بُلْغَةِ الْكَفافِ فَقَدِ انْتَظَمَ الرّاحَةَ، وَ تَبَوَّأَ خَفْضَ الدَّعَةِ.» «هر کس به کفایت کفاف قانع باشد به راحت رسیده و وسعت عیش را آماده کرده است.»
مواردی متعدد از این مادّه در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است.
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «بلغت»، ص۱۵۴.
