از مدعیان دروغین نیابت در عصر نیابت محمد بن عثمان بوده است. ابوطاهر محمد بن علی بن بلال، معروف به بلالی، یکی دیگر از مخالفین نیابت محمد بن عثمان بود که اموالامام (علیه‌السلام) را تصرف کرده و از دادن آن به نایب دوم امتناع می‌کرد و ادعای وکالت از طرف امام زمان (علیه‌السلام) را داشت.
ابوطاهر محمد بن علی بن بلال در ابتدا نزد امام حسن عسکری (علیه‌السلام) فردی مورد اعتماد بود و روایاتی چند از آن حضرت نقل کرده است؛ ولی رفته‌رفته به سبب پیروی از هوای نفس، راه انحراف در پیش گرفت و مورد سرزنش خاندان وحی واقع شد.
نایب دوم، زمینۀ دیدار وی را با حضرت ولی عصر (عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف) فراهم کرد. امام به وی فرمان داد اموال را به نایبشان برگرداند؛ اما او در دشمنی و کژی خود باقی ماند. پایان کارش آن شد که توقیعی از ناحیۀ مقدسه، بر بیزاری از وی - در ضمن افرادی دیگر از جمله حلاج و شلمغانی - صادر شد.
