• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بقر (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



دیگر کاربردها: بقر (ابهام‌زدایی).

بَقَر (به فتح باء و قاف) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای شکافتن می‌باشد که حضرت علی (علیه‌السلام) در بیان چگونگی از بین بردن باطل از این واژه استفاده نموده است.



بَقَر به معنای شکافتن آمده است. چنان‌که گفته می‌شود: «بقره بقرا: فتحه و شقّه.»


امام (صلوات‌الله‌علیه) در بیانی فرموده است: «و‌ایم الله لابقرنّ الباطل حتی اخرج الحق من خاصرته؛ به خدا قسم باطل را می‌شکافم تا حق را از استخوان خاصره باطل خارج کنم.»
محمد عبده در این خصوص می‌نویسد: «یعنی با قهر اهل باطل، جوف باطل را شکافته و حق را از دست اهل باطل می‌ستانم.»


این واژه تنها یک‌بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۵۰، خطبه۱۰۴.    
۲. عبده، محمد، نهج البلاغة (ط مطبعة الإستقامة)، ج۱، ص۱۹۹.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «بَقَرَ»، ص۱۴۷.    






جعبه ابزار