• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بُسْء (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





بُسْء (به ضمه باء و سکون سین) یکی از مفردات نهج البلاغه، به معنای اُنس گرفتن است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در خصوص مخالفان اهل بیت (علیهم‌السّلام) از این واژه استفاده نموده است.
این کلمه یک‌بار در «نهج‌البلاغه» آمده است.



بُسْء به معنای اُنس گرفتن آمده است.
چنان‌که گفته می‌شود: «بَسِئَ به بَسَأً: أَنِسَ.»


موردی که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - بَسىءَ - خطبه ۱۴۴ (مخالفان اهلبیت)

امام (علیه‌السلام) در رابطه با مخالفان اهل بیت (علیهم‌السّلام) فرموده‌اند:
«كَأَنّي أَنْظُرُ إِلَى فاسِقِهِمْ وَ قَدْ صَحِبَ الْمُنكَرَ فَأَلِفَهُ، وَ بَسىءَ بِهِ وَ وافَقَهُ.»
«گویا به فاسقشان می‌نگرم که با کارهای منکر انس گرفته و موافقت کرده است.» بقيّه كلام در
(ببینید: فسق)
خواهد آمد.



این کلمه یک‌بار در «نهج‌البلاغه» آمده است.


۱. شرتونی، سعید، أقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۱، ص۱۶۷.    
۲. ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج۱، ص۳۴.    
۳. سید رضی، محمد، نهج البلاغة ت الحسون، ص۳۱۰، خطبه ۱۴۴.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۲، ص۳۷، خطبه ۱۴۰.    
۵. صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۲۰۱، خطبه ۱۴۴.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۰۵.    
۷. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۳۴۹.    
۸. بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۳۵۰.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۵، ص۶۲۰.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۹، ص۳۹.    
۱۱. ابن ابی الحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغة، ج، ص۸۹.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «بُس‌ء»، ص۱۳۳-۱۳۲.    






جعبه ابزار