بزیع بن موسی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
بزیع بن موسی، از
غلات شیعه و
شاگرد ابوالخطّاب اسدی بود که
امام جعفرصادق (علیه‌السّلام) او را زندیق خواند. او سرانجام به
سال ۱۴۶ ق درگذشت.
بزیع بن موسی از غلات شیعه و
شاگرد ابوالخطّاب اسدی بود. بزیع به پیامبری ابوالخطّاب، گواهی داد و ابوالخطّاب و یارانش، از بَزیع، بیزاری جُستند.
امام جعفرصادق (علیه‌السّلام) او را زندیق (
کافر) خواند؛ زیرا او همانند استادش، ابوالخطّاب اسدی، قائل به
الوهیت امام صادق (علیه‌السّلام) بود. بزیع بن موسی شغل بافندگی داشت و به همین خاطر به او حائک (بافنده) می‌گفتند. پیروان او به "
بزیعیه" معروفند.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۳۶۳.
