برکات حمیری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
برکات حِمیَری (یا حاضری)
بن محمدبن اسماعیل، از
ائمه اِباضی عمان، در نزوه به دنیا آمد. تاریخ ولادتش
معلوم نیست. حوادث زندگانی او با وقایع زندگانی پدرش
محمد (متوفی ۹۴۲)، که پیش از او
امامت یافته بود، در آمیخته است، و ناگزیر باید حوادث تاریخی از زمان امامت محمدبن اسماعیل بررسی شود.
محمدبن اسماعیل در۹۰۶، به دلیل مخالفت جدی با
سلیمان بن سلیمان امیر نبهانی، مورد تقدیر
اباضیان قرار گرفت و آنان وی را شایستة امامت دانستند و با او
بیعت کردند.
محمدبن اسماعیل بعد از انتخاب شدن به امامت، اقداماتی کرد که بیشتر
علمای اباضی تأیید کردند از جمله: مصادرة اموال حاکمان
آل نبهان و اعوان آنها و تدوین قوانین
معاملات و ضرایب.
با اینهمه بعضی از
علمای اباضی اقدامات او را ناروا خواندند همچون فقیه احمدبن مداد، قاضی نزوه، که به لزوم بیزاری جستن از محمدبن اسماعیل نظر داد.
بعد از فوت محمدبن اسماعیل، اباضیان با فرزندش برکات بیعت کردند.
در همین زمان، احمدبن مداد بر او شورید و برکات را پیرو و مجری اعمال خلاف پدرش و
کافر و
منافق معرفی نمود و امامت او را برای
جامعه اباضی جایز ندانست و بیعت کنندگان را نیز نکوهش کرد.
وی پس از
حکم به ابطال امامت برکات، «عمربن قاسم فُضیلی» را به عنوان
امام معرفی کرد.
برکات تا۹۶۴ در بین پیروان خود امامت میکرد، ولی قدرت پدرش را نداشت و اختلاف کلمه و تعدّد مواضع
قدرت باعث شد که آل نبهان مجدداً سر بلند کردند و
سلطان بن محسن نبهانی در همین سال به شهر
نزوه، مقرّ برکات، حمله و آن را تصرف کرد.
سپس در ۹۶۵، محمدبن جَیفَر جبری، از آل هلال، به بَهْلی حمله کرد و آن شهر را از دست کارگزاران برکات خارج ساخت.
در۹۶۷، اهالی شهر مِنَح نیز
عبدالله بن محمد قرن را به عنوان امام خود برگزیدند.
عبدالله بن محمد قرن از مِنَح به سوی بهلی حرکت کرد و بهلی را از آل عُمَیر که بعد از محمدبن جیفر بر آنجا مسلط شده بودند گرفت.
برکات مجدداً در۹۶۸ به بهلی
حمله کرد و
عبدالله بن محمد قرن را از آنجا راند.
در نتیجة این اختلافات و نصب چند امام در یک زمان، حکومت امامان اباضی
عمان قدرت و
اقتدار خود را از دست داد و
حکومت ملوک الطوایفی در
عمان آغاز شد و خانوادههایی مثل آل نبهان،
آل هلال و
آل عمیر عمان را میان خود تقسیم کردند.
(۱) ابن رزیق، الفتح المبین فی سیرة السادة آل بوسعیدیین، چاپ عبدالمنعم عامر
ومحمد مرسی
عبدالله،
عمان ۱۴۱۲/۱۹۹۲.
(۲) سرحان
بن سعید ازکوی عمانی، تاریخ
عمان، المقتبس من کتاب کشف الغمّة الجامع لاخبار الامة، چاپ عبدالمجید حسیب قیسی،
عمان ۱۴۱۲/ ۱۹۹۲.
(۳) خیرالدین زرکلی،
الاعلام، بیروت ۱۹۸۶.
(۴)
عبدالله بن حمید سالمی، تحفة الاعیان بسیرة اهل
عمان، (بی جا، بی تا).
(۵)
سالم بن حمود سیابی،
عمان عبرالتاریخ،
عمان ۱۴۰۷/۱۹۸۶.
(۶) ساموئل باریت مایلز، الخلیج: بلدانه و قبائله، ترجمة محمدامین
عبدالله،
عمان ۱۴۰۲/۱۹۸۲؛
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «برکات حِمیَری»، شماره۱۰۱۲.