• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

برف (فقه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


برف، آب منجمد سفید رنگی است که از آسمان، فرو می‌ریزد. از این عنوان، به مناسبت در بابهاى طهارت، صلاة، صوم و احیاء موات، سخن رفته است.


کسى که براى وضو یا غسل، جز برف یا یخ در اختیار ندارد، در صورت امکان، باید آن را آب کند و وضو بگیرد یا غسل کند، و در صورت عدم امکان، وظیفه‌اش تیمم است.
[۱] طباطبایی یزدی، سیدکاظم، العروة الوثقی، ج۲، ص۱۹۸.    


اگر نجاست به قسمتى از برف برسد، قسمت هاى دیگر نجس نمى‌شود.
[۲] بحرانی، یوسف، الحدائق الناضرة، ج۱، ص۲۴۸.    


نماز گزاردن بر روى برف و یخ، مکروه است.
[۳] طباطبایی یزدی، سیدکاظم، العروة الوثقی، ج۲، ص۳۹۹.    

سجده کردن بر برف و یخ، صحیح نیست.
[۴] خویی، سیدابوالقاسم، مستند العروة (الصلاة)، ج۳، ص۱۸۱.    

نمازگزار هنگام بارش برف شدید که ایستادن روى زمین، دشوار است، در صورت امکان باید ایستاده بر مرکب، نماز بگزارد وگرنه بر مرکب بنشیند و نماز بخواند.
[۵] نجفی محمدحسن، جواهر الکلام، ج۷، ص۴۳۶.    


فرو بردن سر در برف، روزه را باطل نمى‌کند.
[۶] طباطبایی یزدی، سیدکاظم، العروة الوثقی،ج۲، ص۱۸۷.    


روفتن برف بام خانه‌ی اجاره‌ای بر عهده‌ی مالک است؛ لیکن برف حیاط خانه، اگر کم باشد و مانع بهره‌بردارى مستأجر نباشد، بر عهده‌ی مالک نیست.
[۷] محقق ثانی، علی بن حسین، جامع المقاصد، ج۷، ص۲۵۲.    


جایز نیست مستأجر برف ها را در پاى دیوار خانه بریزد.
[۸] محقق ثانی، علی بن حسین، جامع المقاصد، ج۷، ص۲۵۳.    


برف و یخ با حیازت، تملک مى‌شوند.
[۹] شیخ طوسی، محمد بن حسن، المبسوط، ج۳، ص۲۸۲.    


۱. ↑ طباطبایی یزدی، سیدکاظم، العروة الوثقی، ج۲، ص۱۹۸.    
۲. ↑ بحرانی، یوسف، الحدائق الناضرة، ج۱، ص۲۴۸.    
۳. ↑ طباطبایی یزدی، سیدکاظم، العروة الوثقی، ج۲، ص۳۹۹.    
۴. ↑ خویی، سیدابوالقاسم، مستند العروة (الصلاة)، ج۳، ص۱۸۱.    
۵. ↑ نجفی محمدحسن، جواهر الکلام، ج۷، ص۴۳۶.    
۶. ↑ طباطبایی یزدی، سیدکاظم، العروة الوثقی،ج۲، ص۱۸۷.    
۷. ↑ محقق ثانی، علی بن حسین، جامع المقاصد، ج۷، ص۲۵۲.    
۸. ↑ محقق ثانی، علی بن حسین، جامع المقاصد، ج۷، ص۲۵۳.    
۹. ↑ شیخ طوسی، محمد بن حسن، المبسوط، ج۳، ص۲۸۲.    


فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج‌۲، ص۱۰۱‌.    


رده‌های این صفحه : احکام طهارت | برف | فقه
جعبه ابزار