میرزاباقر آشوری متخلّص به «خاص» فرزند مرتضی، شاعر ادیب، در طهران متولّد شد. در اصفهان ساکن بوده، در آبان ماه ۱۳۳۳ به مرض سکته وفات یافت. به ندرت شعر می‌گفت. این شعر از اوست: جز تو‌ای دوست مرا نیست دگر دادرسی ••••• خوش بود گر که مرا خویش به فریاد رسی
[۱]مهدوی، سید مصلح‌الدین، تذکره شعرای معاصر اصفهان، ص۱۶۸.
