باسِرَة: (وُجُوهٌ یَوْمَئِذٍ باسِرَة) «باسِرَة» از مادّه «بَسر» (بر وزن نصر) به معنای چیز نارس و کار قبل از موعد است؛ و لذا به میوه کالِ نخل، «بُسر» (بر وزن عُسر) گفته می‌شود. و سپس به درهم کشیدن صورت و عبوس بودن اطلاق شده است؛ از این جهت که عکس العملی است که انسان قبل از فرا رسیدن رنج، عذاب و ناراحتی اظهار می‌دارد.
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: مفسرین مصدر بسور را به شدت خشم و عبوس تفسیر کرده‌اند. معنای آیه این است که: وجوهی در آن روز به سختی عبوس است.
