باز ابیض (۲۹۳-۳۸۸ق) از حافظان برجسته علم حدیث در قرن چهارم هجری قمری بود. او در جوانی تحصیلات خود را در شیراز آغاز کرد و سپس برای فراگیری بیشتر به عراق سفر کرد. پس از سال‌ها تحقیق و تدریس، به دانش حدیث تسلط یافت و آثار مهمی از خود به جا گذاشت. او در سال ۳۸۸ هجری قمری در اهواز درگذشت.
ابوبکر احمدبن عبدان بنمحمدبن فرج شیرازی صیرفی معروف به باز ابیض، در سال ۲۹۳ هجری و به احتمال در شهر شیراز به دنیا آمد. پس از گذر ایام کودکی به تحصیل علم پرداخت و نخستین بار در یازده سالگی، یعنی سال ۳۰۴ در شیراز از احمدبنمحمد سکن بغدادی حدیث شنید. همچنین در کازرون از بکر بناحمد زهری حدیث فرا گرفت.
ابوبکر که گویا از عراق به زادگاه خویش بازگشته بود، پس از سال ۳۵۰ قمری از شیراز کوچید و تا هنگام درگذشت، یعنی ربیع الاول سال ۳۸۸ قمری در اهواز سکونت گزید.
