این محل در ۱۱۰ کیلومتری جنوب شرقی تطوان، مابین ناحیه غُماره و ریف، در سرزمین بنی یَطُّوفَة (به تلفظ عامیانه: بْنی یِطُّفْت) در نزدیکی مصبّ رودی به نام تالان بادس (به تلفظ عامیانه: تالِمبادِس) قرار دارد. کوشیده‌اند تا بادس را همان «پاریه تینا» ی مذکور در سیاحتنامه آنتونینوس قلمداد کنند، ولی این اسمِ مکان باستانی را با خلیج کوچک محصورتری به نام «یَلّیش» (= ایریس در نقشه های غربی) که هفت کیلومتری جنوب غربی آن واقع است نیز می‌توان تطبیق کرد. شهرِ بادس و بندر آن قسمتی از قلمرو نُکور بود و بعداً جزو امیرنشین ادریسی بنی عُمَر شد.
مُرابطین و موحدین و مَرینیان آن را پایگاه دریایی خویش قرار دادند و به ایجاد استحکامات در آن پرداختند. مؤلفِ المقصد (پایان قرن هفتم/ سیزدهم) و به ویژه لئوی افریقایی (ابتدای قرن دهم/ شانزدهم) بادس را شهرکی مشتمل بر ۶۰۰ خانوار توصیف می‌کنند.
شهر در زمان حکومتِ ابوسعید مَرینی (۷۰۹ـ۷۳۱/۱۳۱۰ـ۱۳۳۱)، مانند مَلیلَه و عَرائش، هزار دینارخراج می‌پرداخت. بندرگاه آن دارای کارگاهی بود که در آن‌جا از چوب سدر که از کوه‌های مجاور می‌آوردند، کرجی و انواع دیگر قایق ساخته می‌شد.
دو جزیره سنگی کوچک در فاصله‌ای کم‌تر از صد متر از ساحلدریا هست. جزیره بزرگ‌تر را «حَجَرِ بادس» و به اسپانیایی «پنیون دوِوِلس» می‌خوانند. اسپانیایی‌ها در ۹۱۴/۱۵۰۸ به منظور ختم غائله دزدان دریایی این جزیره را متصرف شدند و استحکاماتی در آن بنا کردند. ولی در نتیجه خیانت، آن را در ۹۲۶/۱۵۲۰ از دست دادند.
ابوحسون در ۹۶۱/۱۵۵۴ شهر و جزیره حجر بادس را به متحدان ترکِ الجزیره‌ای خود واگذار کرد وایشان از آن به صورت مأمنی جهت دزدی دریایی در منطقه جبل الطارق استفاده کردند.
این اقدامات، سلطانعبداللّه الغالب باللّه از سلسله سعدیان را به وحشت انداخت. نگرانی او از این جهت بود که مبادا ترکان بادس را پایگاهی جهت فتح مراکش قرار دهند. وی در ۹۷۱/۱۵۶۴ مراکشی‌ها را وادار به ترک شهر و جزیره کرد و آن را به اسپانیایی‌ها واگذاشت. ساکنان مراکشی به قصبه اسناندا در خشکی عقب نشینی کردند. پس از جنگ ریف (۱۳۰۶ ش /۱۹۲۷)، اسپانیایی‌ها کوشیدند تا در نزدیکی آن مهاجر نشینی به نام ویلا خوردانا ایجاد کنند، ولی چندان موفق نشدند. جزیره حجر بادس هنوز به اسپانیا تعلق دارد و قلمرو مستقلی به نام پنیون دو وِلِس دولاگومِرا را تشکیل می‌دهد. تغییر نام شهر به نام اسپانیایی وِلِس شاید به سبب وجود شهری در طرف مقابل، یعنی در ساحل اروپایی مدیترانه، به نام «ولس (دو) مالاگا» (به عربی: بالش) باشد. بادس واقع در مراکش را نباید با محلی به همین نام که زمانی در جنوب اَوراس در الجزایر واقع بوده است اشتباه کرد.
