ایمان و تعمیر مساجد (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف

---

آبادی و عمارت و نگهداری مساجد حق انحصاری ایمان آورندگان به خدا می‌باشد.

---

آبادانی مساجد، حق انحصاری ایمان آورندگان به خدا می‌باشد:
«انما یعمر مسـجد الله من ءامن بالله...؛ مساجد خدا را تنها کسی آباد می‌کند که ایمان به خدا آورده، ...»

---

آیا آباد ساختن مساجد به معنی آبادی ساختمان و تاسیسات آن است، یا به معنی اجتماع و شرکت در آن؟ بعضی از مفسران تنها یکی از این دو قسمت را در تفسیر عمران مساجد در آیه فوق انتخاب کرده‌اند در حالی که مفهوم این کلمه یک مفهوم وسیع است، و همه این امور را شامل می‌شود. مشرکان و بت پرستان نه حق شرکت در مساجد دارند، و نه تعمیر و بنای ساختمان آنها و همه این امور باید به دست مسلمانان انجام پذیرد.
ضمنا از این آیات استفاده می‌شود که مسلمانان نباید هدایا و کمک‌های مشرکان بلکه تمام فرق غیر اسلامی را برای ساختمان مساجد خود بپذیرند، زیرا آیه اول گرچه تنها سخن از مشرکان می‌گوید، ولی آیه دوم که با کلمه (انما) شروع شده، عمران مساجد را مخصوص مسلمانان می‌سازد. و از اینجا روشن می‌شود که متولیان و پاسداران مساجد نیز باید از میان پاکترین افراد انتخاب شوند، نه اینکه افراد ناپاک و آلوده به خاطر مال و ثروتشان، و یا به خاطر مقام یا نفوذ اجتماعی‌شان (آن چنان که در بسیاری از نقاط متاسفانه رایج شده) بر این مراکز عبادت و اجتماعات اسلامی گمارده شوند. بلکه تمام دست‌های ناپاک را از تمام این مراکز مقدس باید کوتاه ساخت. و از آن روز که گروهی از زمامداران جبار و یا ثروتمندان آلوده و گنه‌کار دست به ساختمان مساجد و مراکز اسلامی زدند، روح و معنویت و برنامه‌های سازنده آنها مسخ شد، و همین است که می‌بینیم بسیاری از اینگونه مساجد شکل مسجد ضرار را به خود گرفته است!.
ممکن است بعضی چنین فکر کنند که چه مانعی دارد، از سرمایه‌های غیر مسلمانان برای عمران و آبادی این مراکز استفاده کنیم؟
اما آنها که چنین می‌گویند توجه به این نکته اساسی ندارند که اسلام همه جا عمل صالح را میوه درخت ایمان می‌شمرد، عمل همیشه پرتوی از نیات و عقاید آدمی است، و همیشه شکل و رنگ آن را به خود می‌گیرد. نیت‌های ناپاک ممکن نیست عمل پاکی به وجود آورد، و محصول مفیدی از خود نشان دهد، چه اینکه عمل بازتاب نیت است.

---