اکراه بر زنا (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در آیات قرآن، اجبار کردن دیگران بر
زنا، عملی حرام معرفی شده است.
حرام بودن اكراه
کنیزان بر زنا:
«... وَ لا تُكْرِهُوا فَتَياتِكُمْ عَلَى الْبِغاءِ إِنْ أَرَدْنَ تَحَصُّناً لِتَبْتَغُوا عَرَضَ الْحَياةِ الدُّنْيا ...؛
و كنيزان خود را براى دستيابى شما به متاع ناپايدار زندگى دنيا مجبور به خودفروشى نكنيد.»
اکراه
کنیزان به عمل
فحشا از سوی صاحبان آنها
در دوران
جاهلیت براى گرفتن
اجرت قبل از نزول تحريم زنا:
«... وَ لا تُكْرِهُوا فَتَياتِكُمْ عَلَى الْبِغاءِ إِنْ أَرَدْنَ تَحَصُّناً لِتَبْتَغُوا عَرَضَ الْحَياةِ الدُّنْيا وَ مَنْ يُكْرِهْهُنَّ فَإِنَّ اللَّهَ مِنْ بَعْدِ إِكْراهِهِنَ...؛
... و كنيزان خود را براى دستيابى شما به متاع ناپايدار زندگى دنيا مجبور به خودفروشى نكنيد. به خصوص اگر خودشان مىخواهند پاك بمانند. و هركس آنها را بر اين كار اجبار كند، سپس پشيمان گردد، و توبه كند ....»
در شان نزول آیه آوردهاند که «
عبدالله بن ابی» شش کنیز داشت و آنها را به زنا وامی داشت. آنان ماجرا را به
پیامبر صلیاللهعلیهوآله بازگفتند و آیه نازل شد
وعده خداوند به بخشودن كنيزان اجبار شده بر زنا:
«... وَ لا تُكْرِهُوا فَتَياتِكُمْ عَلَى الْبِغاءِ إِنْ أَرَدْنَ تَحَصُّناً لِتَبْتَغُوا عَرَضَ الْحَياةِ الدُّنْيا وَ مَنْ يُكْرِهْهُنَّ فَإِنَّ اللَّهَ مِنْ بَعْدِ إِكْراهِهِنَّ غَفُورٌ رَحِيمٌ؛
... و كنيزان خود را براى دستيابى شما به متاع ناپايدار زندگى دنيا مجبور به
خودفروشی نكنيد. به خصوص اگر خودشان مىخواهند پاك بمانند. و هركس آنها را بر اين كار اجبار كند، سپس پشيمان گردد، و توبه كند خداوند بعد از اين اجبار كردن آنها آمرزنده و مهربان است.»
حرمت
سود به دست آمده از راه
اکراه كنيزان بر زنا:
«... وَ لا تُكْرِهُوا فَتَياتِكُمْ عَلَى الْبِغاءِ إِنْ أَرَدْنَ تَحَصُّناً لِتَبْتَغُوا عَرَضَ الْحَياةِ الدُّنْيا ...؛
... و كنيزان خود را براى دستيابى شما به متاع ناپايدار زندگى
دنیا مجبور به خودفروشى نكنيد....»
وعده خداوند به شمول
رحمت بر كنيزان اكراه شده بر زنا:
«وَ لْيَسْتَعْفِفِ الَّذِينَ لا يَجِدُونَ نِكاحاً حَتَّى يُغْنِيَهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ الَّذِينَ يَبْتَغُونَ الْكِتابَ مِمَّا مَلَكَتْ أَيْمانُكُمْ فَكاتِبُوهُمْ إِنْ عَلِمْتُمْ فِيهِمْ خَيْراً وَ آتُوهُمْ مِنْ مالِ اللَّهِ الَّذِي آتاكُمْ وَ لا تُكْرِهُوا فَتَياتِكُمْ عَلَى الْبِغاءِ إِنْ أَرَدْنَ تَحَصُّناً لِتَبْتَغُوا عَرَضَ الْحَياةِ الدُّنْيا وَ مَنْ يُكْرِهْهُنَّ فَإِنَّ اللَّهَ مِنْ بَعْدِ إِكْراهِهِنَّ غَفُورٌ رَحِيمٌ؛
و كسانى كه امكانى براى
ازدواج نمىيابند، بايد
پاکدامنی پيشه كنند تا خداوند از فضل خود آنان را بىنياز گرداند. و آن بردگانتان كه خواستار قرار داد براى آزادى هستند، با آنان قرارداد ببنديد اگر صلاحيت زندگى مستقل را
در آنان احساس مىكنيد؛ و چيزى از مال خدا را كه به شما داده است به آنان بدهيد. و كنيزان خود را براى دستيابى شما به متاع ناپايدار زندگى دنيا مجبور به خودفروشى نكنيد. به خصوص اگر خودشان مىخواهند پاك بمانند. و هركس آنها را بر اين كار اجبار كند، سپس پشيمان گردد، و
توبه كند خداوند بعد از اين اجبار كردن آنها آمرزنده و مهربان است.»
حدّ زنا اقسامی دارد: اول: قتل است؛ که بر کسی واجب است که با صاحب محرمیّت نسبی مانند مادر و دختر و خواهر و شبه آنها زنا کرده است.... و همچنین کسی که با زنی زنا نماید
در حالی که او را به آن
اکراه نموده باشد کشته میشود.
در مواضع گذشته،
محصن بودن اعتبار ندارد، بلکه چه محصن باشد یا غیر محصن به قتل میرسد. و پیرمرد و جوان و مسلمان و کافر و حرّ و عبد، مساوی میباشند، و آیا زناکاری که حکم به قتلش شده است
در موارد گذشته جلد میشود سپس به قتل میرسد پس
در این موارد جمع بین جلد و قتل میشود؟ اوجه عدم جمع است، اگرچه
در بعضی از صورتها،
در نفس، تردّد است.
بنابراین
در این مساله که
مرد محصن با زن محصنه اجباراً و اکراهاً عمل منافی عفّت بهجا آورد و همچنین شخصی غیر محصن با زن محصنه همان عمل منافی عفت را به طور اجبار و اکراه انجام دهد آن «کسی که اکراه شده، حکم ندارد. و
مرد اگر زن را به زنا اکراه و اجبار نموده پس از ثبوت نزد
حاکم شرع حکم او قتل است و
در این صورت بین محصن و غیر محصن فرقی نیست.»
چنانچه پسری اجباراً از دختری
ازاله بکارت نماید «اگر به وجه شرعی، نزد حاکم شرع ثابت شود که با دختر به
عنف و اکراه زنا کرده، کیفر زانی علاوه بر ضمان ارش بکارت، قتل است.
همچنین اگر
مرد غیر محصن با اکراه و اجبار با دختر صغیره زنا کند «اگر ثابت شود که صغیره را اکراه نموده و با او عمل شنیع انجام داده، علاوه بر ضمان ارش جنایت (بکارت)، حد او قتل است.»
زنا در جاهلیت (قرآن).
•
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۵، ص۴۰۲، برگرفته از مقاله «اکراه بر زنا ». •
ساعدی، محمد، (مدرس حوزه و پژوهشگر) ،
موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی