اِنْتِهاء (مفرداتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
منبع:
اِنْتِهاء (قاموس
قرآن
(جلد ۷))
مقالات مرتبط:
نُهیتُ
(
لغات
قرآن
)
،
نَهْی (مفرداتنهجالبلاغه)
،
نهی
.
اِنْتِهاء
(به همزه مکسور و سکون نون و کسر تاء) از
واژگان
قرآن
کریم
به معنای ترک کردن و
انزجار
از آنچه نهی شده و نیز به معنای رسیدن به آخر میباشد.
فهرست مندرجات
۱ - معنای اِنْتِهاء
۲ - کاربردها
۳ - پانویس
۴ - منبع
۱ - معنای اِنْتِهاء
[
ویرایش
]
اِنْتِهاء
[۱]
قرشی بنایی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۷، ص۱۱۶.
[۲]
راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب
القرآن
، ط دار القلم، ص۸۲۶.
[۳]
طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۱، ص۴۲۶.
به معنای انزجار است از آنچه نهی شده که معنی ترک کردن میدهد. «انْتَهَی عن الشّیء: کفّ» یعنی از آن دست برداشت.
[۴]
شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۵، ص۵۰۶.
۲ - کاربردها
[
ویرایش
]
(
فَمَن جاءهُ مَوْعِظَةٌ مِّن رَّبِّهِ فَانتَهَىَ فَلَهُ ما سَلَفَ
)
[۵]
بقره/سوره۲، آیه۲۷۵.
«هر که را موعظهای از خدایش آید و از
ربا
دست بردارد گذشته به نفع اوست.»
[۶]
طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲، ص۴۱۷.
[۷]
طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲، ص۶۴۰.
[۸]
طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۶۷۰.
[۹]
طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۳، ص۱۸۲.
(
وَ ما نَهاكُمْ عَنْهُ فَانتَهُوا
)
[۱۰]
حشر/سوره۵۹، آیه۷.
«از آنچه
رسول خدا (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم)
نهی کرده دست بردارید.»
[۱۱]
طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۲۰۴.
[۱۲]
طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۳۵۳.
[۱۳]
طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۹۲.
[۱۴]
طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۳۲۷.
انْتِهاء
به معنی رسیدن به آخر
[۱۵]
راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب
القرآن
، ط دار القلم، ص۸۲۷.
[۱۶]
طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۱، ص۴۲۶.
نیز آید.
۳ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
قرشی بنایی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۷، ص۱۱۶.
۲.
↑
راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب
القرآن
، ط دار القلم، ص۸۲۶.
۳.
↑
طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۱، ص۴۲۶.
۴.
↑
شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۵، ص۵۰۶.
۵.
↑
بقره/سوره۲، آیه۲۷۵.
۶.
↑
طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲، ص۴۱۷.
۷.
↑
طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲، ص۶۴۰.
۸.
↑
طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۶۷۰.
۹.
↑
طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۳، ص۱۸۲.
۱۰.
↑
حشر/سوره۵۹، آیه۷.
۱۱.
↑
طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۲۰۴.
۱۲.
↑
طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۳۵۳.
۱۳.
↑
طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۹۲.
۱۴.
↑
طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۳۲۷.
۱۵.
↑
راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب
القرآن
، ط دار القلم، ص۸۲۷.
۱۶.
↑
طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۱، ص۴۲۶.
۴ - منبع
[
ویرایش
]
•
قرشی بنابی، علیاکبر، قاموس
قرآن
، برگرفته از مقاله «انْتِهَاء»، ج۷، ص۱۱۶-۱۱۷.
ردههای این صفحه :
مفردات
قرآن
|
واژه شناسی واژگان سوره بقره
|
واژه شناسی واژگان سوره حشر
ترجمه نوع 1
ترجمه نوع 2
ترجمه نوع 3
جستجوی سریع
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری