• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

اِنْتِهاء (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





اِنْتِهاء (به همزه مکسور و سکون نون و کسر تاء) از واژگان قرآن کریم به معنای ترک کردن و انزجار از آنچه نهی شده و نیز به معنای رسیدن به آخر می‌باشد.



اِنْتِهاء به معنای انزجار است از آنچه نهی شده که معنی ترک کردن می‌دهد. «انْتَهَی‌ عن الشّی‌ء: کفّ» یعنی از آن دست برداشت‌.


(فَمَن جاءهُ مَوْعِظَةٌ مِّن رَّبِّهِ فَانتَهَىَ فَلَهُ ما سَلَفَ) «هر که را موعظه‌ای از خدایش آید و از ربا دست بردارد گذشته به نفع اوست.»
(وَ ما نَهاكُمْ عَنْهُ فَانتَهُوا) «از آنچه رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) نهی کرده دست بردارید.»
انْتِهاء به معنی‌ رسیدن به آخر نیز آید.


۱. قرشی بنایی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۷، ص۱۱۶.    
۲. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۸۲۶.    
۳. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۱، ص۴۲۶.    
۴. شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۵، ص۵۰۶.    
۵. بقره/سوره۲، آیه۲۷۵.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۲، ص۴۱۷.    
۷. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۲، ص۶۴۰.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۲، ص۶۷۰.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۳، ص۱۸۲.    
۱۰. حشر/سوره۵۹، آیه۷.    
۱۱. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۹، ص۲۰۴.    
۱۲. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۹، ص۳۵۳.    
۱۳. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۹، ص۳۹۲.    
۱۴. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۴، ص۳۲۷.    
۱۵. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ط دار القلم، ص۸۲۷.    
۱۶. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین، ت-الحسینی، ج۱، ص۴۲۶.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «انْتِهَاء»، ج۷، ص۱۱۶-۱۱۷.    






جعبه ابزار