اناء (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
إِناء (به کسر الف) یکی از مفردات
نهج البلاغه، به معنای
ظرف می‌باشد که در بیان
حضرت علی (علیه‌السلام) به‌همین معنی بکار رفته است.
إِناء به معنای ظرف آمده است و جمع آن
آنیه است.
با توجه به این معنی حضرت در بیانی فرموده است: «ایهّا الناس سیاتی علیکم زمان یکفاء فیه الاسلام کما یکفاء الاناء بمافیه؛
زمانی می‌آید که
اسلام وارونه می‌شود چنان‌که ظرف با آنچه در آن است وارونه می‌شود، ظاهراً اشاره به زمان
بنی امیه است.»
همچنین در خوصوص
دنیاگرایی نیز فرموده است: «الا و انّ الدنیا قد ولّت حذّاء فلم یبق منها الّا صبابة کصبابة الاناء اصطبّها صابّها؛
بدانید
دنیا بطور سریع رو گردانده و نمانده از آن، مگر ته مانده‌ای مانند: ته مانده ظرف که گذاشته آن‌را گذارنده‌اش.»
• از این ماده فقط چهار مورد در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «اناء»، ص۹۱.
