امیرعلی امیتهوی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
امیرعلی امیتهوی، از علمای نام آور
هند در
قرن سیزدهم هجری (نوزدهم میلادی) بود.
وی در شهر «امیتهی» متولد شد و در همان شهر پرورش یافت. او از سنین خردسالی به تحصیل
علم روی آورد. در
لکهنو نزد
شیخ اسدالله لکهنوی علم آموخت، سپس به ملازمت
شیخ عبدالرحمان جلیلی و ربع نخست از مشکاه و
مثنوی معنوی جلال الدین رومی را نیز در محضر همان استاد خواند. سپس به محضر درس
شیخ نورالله بن مقیم بچهرانوی پیوست و کتاب
النور المطلق در شرح
کلمه الحق را درس به درس از او فراگرفت.
سپس به
حجار سفر کرد و به ادای
مناسک حج و
زیارت حرمین شریفین نایل آمد و دو
سال در آنجا بماند. آنگاه به موطن خویش بازگشت، اما پس از مدتی دوباره تصمیم گرفت که پیاده به زیارت حرمین شرفین برود، اما این سفر را به پایان نرساند و چون
شیخ او، عبدالرحمان از عزم وی آگاه شد او را از ادامه سفر منع کرد و به وی امر نمود که به شهر خود بازگردد و در آنجا اقامت گزیند. او نیز بازگشت و مدت زمانی در صحن مسجد شهر منزوی شد و گوشه
عزلت و تجرد اختیار کرد.
چنانکه در
مهر جهان تاب آمده است، در شهر «
اجودهیا» مسجدی بزرگ از بناهای سلطان بابر وجود داشت که در محل «هنومان گدهی» ساخته شده بود و هندوها آن
زمین را مقدس می‌شمردند و معتقد بودند که درگذشته معبدی
هندویی بوده است. از اینرو هنگامی که دولت تیموری هند منقرض شد هندوها
مسجد را به زور
غصب کردند و آن را به
معبد خویش بدل ساختند و یکی از علمای
مسلمان به نام
شیخ غلام حسین اودی را که با جمعی از
مسلمانان برای نجات مسجد
قیام کرده بودند کشتند و
قرآن را به
آتش کشیدند.
چون این خبر به
شیخ امیرعلی رسید به شهر
لکهنو رفت و حکمران
مسلمان آنجا را به رویارویی
کافران و بیرون آوردن مسجد از دست آنان فراخواند، اما وزیر نقی علی شیعی، مردی رشوه خوار بود و همراه با یکی دیگر از دولتمردان که
هندو بود به دفاع از هندوها برخاست.
شیخ امیرعلی که از کمک حکمران
مسلمان نومیده شده بود به همراه گروهی از پیروانش عازم اجودهیا شد تا مسجد را از هندوها بازپس گیرد و انتقام
خون مسلمانان را بستاند. وزیر نامبرده که از عزم
شیخ آگاه شد از برخی علما، که به آنان خلعت و جایزه داده بود،
فتوی گرفت که
جنگ با هندوها جایز نیست. حاکم شهر، واجد علیشاه نیز که مردمی کم عقل و ناقص دین بود و اوقات خود را به عیش و نوش می‌گذراند با وزیر همراهی کرد و وزیر مزبور لشکری گرد آورد و آنها را به جنگ با امیرعلی و پیروانش گسیل داشت و بدینگونه، پیش از آنکه
شیخ امیرعلی به اجودهیا برسد لشکریان شاهی بر او حمله بردند و
شیخ و همراهان مسلمانش را به
شهادت رساندند. تاریخ شهادت او ۲۶
صفر ۱۲۷۲ ق بود.
دانشنامه های انقلاب اسلامی و تاریخ ایران، برگرفته از مقاله « امیتْهَوی، امیرعلی».
