امامزاده اسماعیل بن موسی (مقالهدوم)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
اسماعیل بن موسی بن جعفر (علیهمالسلام) (زنده در
۲۱۰ق)، از فرزندان
امام کاظم (علیهالسّلام)، دانشمندان، فقیهان و محدثان
موثق شیعه در
قرن دوم و سوم هجری قمری بود.
وی از سوی امام کاظم (علیهالسّلام) متولی امور موقوفات شد و از پدر بزرگوارش و نیز از
امام رضا (علیهالسّلام) روایت دارد.
اسماعیل بن موسی بن جعفر (علیهمالسّلام)، از فرزندان امام کاظم (علیهالسّلام) است که در
مصر مسکن یافت و در آنجا به
نقل حدیث پرداخت.
پسرش
موسی از وی روایت کرده است
و او از پدر بزرگوارش و نیز از امام رضا (علیهالسّلام) روایت دارد. رجالشناسان
شیعه اسماعیل را فردی ثقه دانستهاند.
وی از سوی امام کاظم (علیهالسّلام) متولی امور موقوفات شد
و از طرف
امام جواد (علیهالسّلام) مامور شد تا بر جنازه
صفوان بن یحیی (م
۲۱۰ق) نماز گزارد.
کتابهای
اسماعیل عبارتاند از:
الطهارة
الصلاة
الزکاة
الصوم
الحجّ
الجنائز
الطلاق
النکاح
الحدود
الدعاء
السنن و الاداب و الرویا.
تمامی کتب ذکر شده، در ضمن یک کتاب با عنوان
جعفریات یا اشعثیات و یا علویات میباشد که آن را
محمد بن محمد بن اشعث کوفی روایت کرده است
و گویا به اعتبار ابن اشعث، به این نام شهرت یافته است. (دیگر منابع:
)
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، برگرفته از مقاله «»، ج۱، ص۸۷۳.