امامت آل ابراهیم (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
طبق
آیات قرآن خداوند به
آل ابراهیم علیه‌السلام مقام
امامت اعطا کرده است.
اعطای مقام
امامت از سوی
خداوند به
آل ابراهیم علیه‌السّلام:
۱. «... فَقَدْ آتَيْنَآ
آلَ إِبْرَاهِيمَ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَآتَيْنَاهُم مُّلْكًا عَظِيمًا؛
... با اينكه به
آل ابراهيم (كه يهود از خاندان او هستند) كتاب و حكمت داديم و حكومت عظيمي در اختيار آنها قرار داديم.»
امام باقر علیه‌السلام در حدیثی می‌فرماید: منظور از «ملکا عظیما» قرار دادن مقام
امامت در خاندان
حضرت ابراهیم علیه‌السلام است.
۲. «وَإِذْ قَالَ
إِبْرَاهِيمُ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ ... • إِلَّا الَّذِي فَطَرَنِي فَإِنَّهُ سَيَهْدِينِ • وَجَعَلَهَا كَلِمَةً بَاقِيَةً فِي عَقِبِهِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ؛
و به خاطر بياور هنگامى را كه
ابراهيم به پدرش (عمويش
آزر) و قومش گفت: ... مگر آن كسى كه مرا آفريده، كه او هدايتم خواهد كرد! او كلمه
توحید را كلمه پاينده‌اى در نسل‌هاى بعد از خود قرار داد، شايد به سوى
خدا باز گردند!»
قرار دادن مقام
امامت برای
اسحاق و
یعقوب علیهماالسلام، از فرزندان
ابراهیم علیه‌السلام:
«وَوَهَبْنَا لَهُ إِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ نَافِلَةً وَكُلًّا جَعَلْنَا صَالِحِينَ • وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا ...؛
و اسحاق، و علاوه بر او، يعقوب را به وى بخشيديم و همه آنان را مردانى
صالح قرار داديم! و آنان را پيشوايانى قرار داديم كه به فرمان ما، (مردم را)
هدایت مى‌كردند....»
ابراهیم علیه‌السّلام، خواستار
استمرار امامت در نسل خویش:
«وَإِذِ ابْتَلَى
إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِن ذُرِّيَّتِي...؛
و ياد كنيد هنگامى كه پروردگار
ابراهيم، او را با دستوراتى آزمود؛ و او به طور كامل از عهده آنها برآمد. خداوند به او فرمود: من تو را امام و پيشواى مردم قرار دادم.
ابراهيم گفت: از دودمان من نيز (امامانى قرار بده)....»
استمرار یافتن
امامت در نسل صالح
ابراهیم علیه‌السّلام:
«وَإِذِ ابْتَلَى
إِبْرَاهِيمَ رَبُّهُ بِكَلِمَاتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنِّي جَاعِلُكَ لِلنَّاسِ إِمَامًا قَالَ وَمِن ذُرِّيَّتِي قَالَ لاَ يَنَالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ؛
و ياد كنيد هنگامى كه پروردگار
ابراهيم، او را با دستوراتى آزمود؛ و او به طور كامل از عهده آنها برآمد. خداوند به او فرمود: من تو را امام و پيشواى مردم قرار دادم.
ابراهيم گفت: از دودمان من نيز (امامانى قرار بده) خداوند فرمود: پيمان من، به ستمكاران نمى‌رسد (مگر آنها كه شايسته‌اند)»
بازگشت مردم به سوی
توحید و
عبادت الهی، هدف از
استمرار امامت در نسل حضرت
ابراهیم علیه‌السّلام:
«وَإِذْ قَالَ
إِبْرَاهِيمُ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ ... • إِلَّا الَّذِي فَطَرَنِي فَإِنَّهُ سَيَهْدِينِ • وَجَعَلَهَا كَلِمَةً بَاقِيَةً فِي عَقِبِهِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ؛
و به خاطر بياور هنگامى را كه
ابراهيم به پدرش (عمويش آزر) و قومش گفت: ... مگر آن كسى كه مرا آفريده، كه او هدايتم خواهد كرد! او كلمه توحيد را كلمه پاينده‌اى در نسل‌هاى بعد از خود قرار داد، شايد به سوى خدا باز گردند!»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۴، ص۲۲۱، برگرفته از مقاله «امامت آل ابراهیم علیه‌السلام».
